Serdecznie polecamy wakacyjny numer naszego pisma. Mamy czas urlopu, rekreacji, jednym słowem luzu i wypoczynku. Wielu z nas już wcześniej zaplanowało ten czas. Nie zawsze jednak zdajemy sobie sprawę z tego, że jest to też okres już wcześniej skrupulatnie zaplanowany przez różnego rodzaju sekty i inne ruchy mniej czy bardziej „religijne”. Pisze o tym m.in. Piotr T. Nowakowski w swoim artykule: Czas wolny i sekty. Dowiemy się z niego o podejrzanych „warsztatach teatralnych” – ofercie, która przyszła do jednej ze szkół. Dzieci pojechały i… No właśnie. „Festiwale Kriszny” organizowane głównie w nadmorskich miejscowościach to już niemal „klasyka” werbunku. Czy mamy się cieszyć z tego, że jak czytamy w jednej z krysznaickich ulotek: duchowy mistrz Hare Kryszna „szczególnie upodobał sobie Polskę i Polaków, ponieważ ludzie zamieszkujący ten kraj są naturalnie pobożni, tolerancyjni religijnie i bardzo entuzjastycznie przyjmują świadomość Kryszny”? Jak mówimy na Śląsku: „Szło by sie wadzić” (tłum.: kłócić, spierać), co do tego „entuzjazmu”. Choć niestety trzeba przyznać, iż wielu młodych ludzi daje się na to zwabić. Czy my rodzice wiemy o tym, co robi nasze dorastające dziecko w wakacje? W innym swoim artykule zatytułowanym: Jak sekty werbują?, Nowakowski omawia (ilustrując to wieloma konkretnymi przykładami) różne metody werbunku stosowane w sektach. Dowiemy się tu m.in. o metodzie „małych kroczków”, znanej, lecz wciąż skutecznej i popularnej taktyce „bombardowania miłością”, technice flirtu i wielu innych. Te teksty po prostu trzeba przeczytać, a najlepiej też dać je do przeczytania naszym dojrzewającym dzieciom czy wnukom. Profilaktyki nigdy nie za wiele. A czy w ogóle można spokojnie i rzeczowo porozmawiać z młodzieżą o sektach? Na to pytanie spróbuje odpowiedzieć Państwu Robert T. Ptaszek. Daje przy tym wiele ciekawych wskazówek przydatnych w takiej rozmowie. Ten artykuł powinien również zainteresować pedagogów i katechetów, w końcu nowy rok szkolny zbliża się nieuchronnie. Zapraszamy też do przeczytania rozmowy z ks. Rafałem Larem, polskim misjonarzem w Kazachstanie. Czy wiecie, że Kazach i obywatel Kazachstanu to nie koniecznie to samo? A słyszeliście o wspólnocie religijnej o nazwie: Kościół Greis? Wiecie, że znachorki w Kazachstanie nie „leczą” nieochrzczonych dzieci? O tym wielu innych ciekawych zagadnieniach, przeczytacie w tym interesującym wywiadzie. W tym numerze pisma przeczytacie również o dramatycznych wydarzeniach, jakie miały miejsce trzydzieści lat temu w Jonestown. Jest to do dzisiaj największa zbrodnia przypisana sekcie, w której ponad 900 osób na rozkaz guru wypiło truciznę, o czym przypomina w swym artykule Joanna K. Frankowiak. źródło okładki: www.maternus.pl