Papież Jan Paweł II w swojej książce "Przekroczyć próg nadziei" opublikowanej w wielkich nakładach i w wielu językach świata, w jednym z rozdziałów ustosunkował się do buddyzmu, określając tę tradycję jako "system w znacznej mierze ateistyczny", proponujący "soteriologię negatywną", przedstawiający świat jako "źródło zła i cierpienia dla człowieka". Buddyjska nirwana została zdiagnozowana jako "wejście w stan doskonałej obojętności wobec świata" oraz jako niższa faza rozwoju duchowego, którego ostatecznym celem jest zjednoczenie z osobowym Bogiem. Buddyzm odrzuca osąd i ocenianie, nie określa co jest "niższe", a co "wyższe", co "głębsze i lepsze", a co "płytsze i gorsze". W stanie czystej percepcji i wytężonej świadomości, postrzegana jest naga istota bytów i zjawisk zanim pojawią się impulsy oceniające, wartościujące, określające. Zanim pojawią się myśli prowadzące do kompleksów lub dumy z takiej czy innej tradycji duchowej. Pointą i zwieńczeniem książki "Przekroczyć próg mądrości" wydaje się być krótka antologia źródłowych tekstów buddyjskich, zawarta w ostatnim rozdziale. W rzeczywistości są to gotowe i głębokie odpowiedzi na pięć pytań ankiety związanej z książką Jana Pawła II, wyczerpujące tezy tej pozycji i stanowiące świadectwo antycypacji pojawienia się błędnych poglądów. Te ostatnie są wszakże, zawsze i wszędzie, immanentnie przypisane ludzkiej kondycji. Jestem przekonany, że ta książka, której przygotowanie zajęło ponad dwa lata, wniesie znaczący wkład w rozwój dialogu buddyjsko-chrześcijańskiego. Ho! Ho! - zaśmiałby się zapewne mistrz Zen. Wszak Dia-Log zakłada rozdzielenie,dualność. Czyż w istocie nie jesteśmy Wszystkim? Jednym? źródło opisu: http://www.buddyzm.edu.pl/biblioteczka/prog/wydawca.html źródło okładki: Zdjęcie autorskie