Krew wypływająca w rytmie księżycowego nowiu z głębi kobiecego ciała od zawsze wzbudzała emocje i stymulowała wyobraźnię. Tajemnicze, do niedawna niewytłumaczalne krwawienie prowokowało magiczne interpretacje i stanowiło idealną pożywkę dla ideologicznych manipulacji. W ten sposób niewinny i naturalny przejaw biologicznego cyklu płodności stał się sztandarowym hasłem patriarchalnej krucjaty przeciw kobietom. Dla niezliczonych promotorów i wyznawców wiary w nieczystość, słabość i podrzędność kobiety jej comiesięczne krwawienie stało się ostatecznym tego dowodem. Ileż złej woli i chorej wyobrażni trzeba było zaangażować w to, by oczyszczanie nabłonka macicy i eliminowanie przeterminowanych komórek rozrodczych uznać za świadectwo grzechu nieczystości i boskiej niełaski. Jak dalece ideologiczne zaślepienie pozbawiło rozumu patriarchów i uczonych mężów, że nie byli w stanie dostrzec w miesiączkowaniu rytmu planet i pór roku, kwitnięcia kwiatów i dojrzewania owoców. Znaczenie i funkcja kobiecego krwawienia zostały całkowicie przekłamane: czystość nazwano nieczystością, siłę - słabością, łaskę - niełaskę. Absurdalne kłamstwo powtarzane tysiace razy przez tysiące lat utrwaliło się w zbiorowej świadomości i wyobrażni i stało powszechnie obowiązującą pseudoprawdą, wyrazem męskiego szowinizmu i seksizmu. Kobiety sprowadzono do kategorii pogardzanego podgatunku i uczyniono z nich odwiecznie wyzyskiwany proletariat ludzkości, którego jak dotąd nie wyzwoliła ani nie zrehabilitowała żadna z rewolucji. Nadszedł czas, by kobieca połowa ludzkości podniosła swój sponiewierany, czerwony sztandar. Ta odważna i serdeczna książka jest wyrazistym tego przejawem.