Fascynująca opowieść o codziennym życiu polskiej arystokracji w XIX i XX wieku aż do końca lat międzywojennych. Arystokracja, niegdyś szczególnie uprzywilejowana warstwa polskiego społeczeństwa, zawsze budziła powszechne zainteresowanie. Szczyciła się kultywowaniem dobrych obyczajów i wielowiekowych rodowych tradycji. Arystokratyczne pochodzenie dla jednych było zaszczytne i nobilitujące – bajeczne fortuny, międzynarodowe koligacje, wystawne życie, przynależność do elity; dla drugich stanowiło brzemię – obowiązki wobec własnego rodu i kraju, konwenanse, ograniczenia… Autorzy zapraszają do najwspanialszych arystokratycznych siedzib – Łańcuta, Rogalina, Nieborowa czy Nieświeża. Snują opowieść o prywatnym życiu, upodobaniach i zajęciach ich mieszkańców. Ta podróż do przeszłości pozwala towarzyszyć przy narodzinach potomków znamienitych rodów, zajrzeć do pałacowych jadalni, gościć na ślubach i hucznych weselach. Szczególnie ciekawe były rozrywki arystokracji: najokazalsze bale, polowania i jeździeckie eskapady... To w arystokratycznych siedzibach powstawały pierwsze w Polsce korty tenisowe, a w garażach – jak w rezydencji w Jabłonnie – można było zobaczyć wyścigowe automobile. Bijącym sercem rodu była siedziba, gdzie gromadziła się bliższa i dalsza rodzina. Celebrowano tam spotkania przy okazji uroczystości rodzinnych, świąt kościelnych czy zimowych i letnich wakacji. Jej charakter podkreślały bogate zbiory malarstwa, czy kolekcje książek, które – jak w przypadku Ossolińskich czy Raczyńskich – przeszły później w ręce państwa. Autorzy z nostalgią pochylają się nad światem, który w tym kształcie już nie istnieje, wykorzystując w swojej książce bogactwo materiałów źródłowych – wspomnień, dzienników, listów. Na uwagę zasługuje również wyjątkowa oprawa ilustracyjna, oparta na fotografiach pochodzących głownie z Narodowego Archiwum Cyfrowego. źródło opisu: Dom Wydawniczy PWN, 2013 źródło okładki: www.dwpwn.pl