Media konstytuują wszechogarniającą reprezentację nazwaną przez Baudrillarda hiperrealnością bądź rzeczywistością upozorowaną. Hiperprzestrzeń stwarza nieograniczone możliwości kreowania bytów wyobrażeniowych, zawieszając przymus rzeczywistości, oferuje wyzwolenie od jej reguł i nacisków aż do pełnej wolności tworzenia. Jednocześnie samorealizacja w hiperprzestrzeni sprzyja zagrożeniu jednowymiarowością istnienia. Człowiek zaistnieje, kiedy zostanie zaaplikowany na różnych internetowych kontach i portalach. Istniejący poprzez swoje aplikacje i wchodzący coraz częściej w relacje ze światem poprzez media, człowiek odczuwa bezradność i zagubienie, gdy jakiegoś problemu nie może rozwiązać z powodu braku dostępu do technologii, do sieci. W obecnym multikulturowym i cyfrowym społeczeństwie ranga edukacji estetycznej znacząco rośnie, tym bardziej, im bardziej skłaniamy się ku kulturze obrazkowej. Zagrożenia i skutki pozytywne wynikające z nieuniknionej cyfryzacji życia społecznego zostały celnie wyartykułowane w zamieszczonych rozważaniach. Książka dotyczy kultury konwergencji, jej szerokiego spektrum interpretacyjnemu na podstawie literatury polskiej oraz światowej. Tego typu rozważania są nowatorskie w polskiej literaturze pedagogicznej. Zaletą niniejszego wydania jest wielość ujęć tematu, często konkurujących ze sobą. Nie zawiera prostych recept, uczula jednak Czytelnika na meandry współczesnej kultury estetycznej i zmusza do refleksji nad tożsamością współczesnego człowieka. źródło opisu: Helion źródło okładki: Helion