Reklama stanowi prawdopodobnie jeden z najbardziej dynamicznych i agresywnych, a zarazem progresywnych, przekazów medialnych, z jakimi ma do czynienia człowiek żyjący w epoce zwanej niekiedy cywilizacją informacji. Za sprawą uwolnienia mechanizmów tzw. wolnego rynku możemy nieustannie obserwować, w jaki sposób firmy, korporacje, koncerny, holdingi podejmują próby zmierzające do kolonizowania naszej wyobraźni za pomocą coraz bardziej wyrafinowanych technik reklamowych, w oczywistym celu – generowania własnych zysków. Ujarzmieni konsumenci są prawdziwą żyłą złota, dlatego agencje reklamowe wkładają dużo wysiłku w to, aby mocniej przemówić do naszych emocji, skuteczniej kształtować nową wrażliwość czy wpajać nowe nawyki. Fenomen reklamy polega na tym, że niezwykle skutecznie potrafi ona anektować coraz to nowe obszary, nawet te, o których mówi się, że są publiczne (albo bardzo prywatne) i powinny być wolne od „ideologii reklamowej” poszczególnych firm. Jednakże reklama to nie tylko sprawa zajmowanego miejsca w przestrzeni społecznej, lecz także kwestia konstruowania subtelnych, wyrafinowanych przekazów reklamowych mających cechy metanarracji (czyli pewnej opowieści o życiu), która pretenduje do bycia obiektywną prawdą. Metanarracja jest zbiorem przeświadczeń, uprzedzeń. Stereotypów, koncepcji, „mądrości” i „oczywistości”, które wprowadzane są do obiegu medialnego niejako przy okazji (lub równolegle z nią) promocji samochodów, kremów, tabletek przeciwbólowych i innych produktów. Niniejsza praca jest próbą analizy reklamy na poziomie jej ukrytych znaczeń, które chociaż są ukrywane za radosnymi sloganami i obrazami, de facto stanowią istotę przekazu reklamowego. Stanowi także przyczynek do dyskusji na temat edukacji medialne źródło opisu: Nota wydawcy