Prezentowane utwory Zuzanny Ginczanki to wybór wierszy z rękopisów i czasopism oraz wszystkie teksty z przedwojennego tomiku O centaurach. Rękopisy z lat 1932-34 są własnością Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie i stanowią dar Eryka Lipińskiego. Niniejsza ich edycja zgodna jest z ostateczną zapisaną wersją autorską. Skreślenia, zmiany i uwagi dokonywane przez poetkę podczas pracy nad tekstem oraz późniejsze zostały odnotowane w przypisach. W przypadku wierszy publikowanych na łamach czasopism podstawę edycji stanowi pierwodruk. Jeśli utwór zachowany jest także w rękopisie, przypis podaje istotne różnice między obu wersjami. Wiersze z tomiku O centaurach zachowują układ wydania z 1936 roku (w przypisach odnotowane zostały pierwodruki w czasopismach). W odniesieniu do wszystkich utworów uwspółcześniona została ortografia (poza pisownią wielkich i małych liter, których użycie, sprzeczne z normą, lecz należące do stałych zwyczajów poetki, zdecydowaliśmy uszanować) oraz fleksja (z wyjątkiem wyrazów znajdujących się w pozycjach rymowych). Zgodne z pierwodrukami t rękopisami pozostały interpunkcja oraz układ typograficzny tekstów. Niniejsza książka stanowi trzecią powojenną publikację utworów Zuzanny Ginczanki. W1953 roku ukazały się jej Wiersze wybrane, tomik przygotowany przez Jana Śpiewaka. W 1980 roku Czytelnik w serii Poeci polscy powtórzył z niewielkimi zmianami powyższe wydanie, nie korygując licznych błędów powstałych podczas edycji tekstów i nie podejmując prac krytycznych nad utworami. Książka Zuzanna Ginczanka: Udźwignąć własne szczęście stanowi pierwszą część całościowej, krytycznej edycji utworów Zuzanny Ginczanki, połączoną z monograficznym opracowaniem jej biografii i twórczości. Część druga, zatytułowana Zuzanna Ginczanka: Życie i twórczość obejmie monografię poetki oraz Aneks, zawierający pozostałe utwory z rękopisów i czasopism oraz tłumaczenia. źródło opisu: Nota edytorska zawarta wewnątrz publikacji źródło okładki: http://img.tezeusz.pl/static/product_image/34/342263_big.jpg