Podtytuł z okładki: „Propozycje bloków tematycznych, zabaw i metod aktywizujących aktywizujących klasach I–III” „Chciałybyśmy, aby nasze propozycje były impulsem dla kreatywnych nauczycieli w tworzeniu swoich jednostek tematycznych. Wszystkie nasze propozycje są bowiem bardzo plastyczne i łatwo poddają się modyfikacji (możemy wykorzystać tylko pewne fragmenty lub łączyć elementy kilku metod), pozwalają na swobodny wybór tematyki, zróżnicowanie stopnia trudności. Można je więc swobodnie zmieniać, przetwarzać i dostosowywać do swoich potrzeb. Polecamy je także w przedszkolu, świetlicy i na zajęciach pozalekcyjnych itp. Tworząc program, założyłyśmy, że dzieci będą się uczyły całościowo, poprzez uaktywnianie różnych zmysłów i całego ciała. Celem naszych propozycji jest nauka poprzez działanie, często w małych grupach. Staramy się, aby zajęcia były atrakcyjne dla uczestników, budziły ich ciekawość i zaskakiwały. Szczególny nacisk kładziemy na rozwijanie umiejętności kluczowych, kształcenie twórczego myślenia, wyobraźni, samokontrolę i samoocenę. Dlatego też oparłyśmy się na elementach metod [...] przynoszących doskonałe efekty. Myślimy tu przede wszystkim o pedagogice zabawy Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów i Animatorów KLANZA, a także o metodach C. Freineta, M. Montessori, W. Sherborn, stymulacji twórczego myślenia. Często stosujemy elementy dramy: pantomimę, wchodzenie w role, stop-klatki, rzeźby oraz historyjki sceniczne, ćwiczenia w ciszy, podróże w wyobraźni. Ponieważ termin „uczenie się” rozumiemy szeroko, uważamy, iż w pojęciu tym mieszczą się elementy wychowawcze. Mamy na myśli kształtowanie określonych postaw, akceptację, tolerancję, „budowanie” pozytywnej atmosfery w zespole i wzajemnego zaufania, poczucie bezpieczeństwa. Dlatego też proponujemy wiele działań ułatwiających wejście w grupę, zabaw „na dobry początek”, rozluźniających, relaksujących, niekiedy nawet terapeutycznych”. (fragmenty wstępu) źródło opisu: KLANZA, 2000. źródło okładki: http://klanza.eu/