Teatr. Samotność, rzemiosło, bunt to olśniewająca i prowokacyjna autobiografia zawodowa jednego z najważniejszych reżyserów teatru w Europie. Zbiór esejów, które w latach 1964–1996 napisał Eugenio Barba, reżyser, teoretyk teatru i założyciel Odin Teatret, będąc kroniką ponad trzydziestu lat nieprzerwanej pracy ze stałym zespołem, odsłania znaczenie jego praktyki teatralnej, dzieła jego życia i kierujących nim zasad. Książka wykorzystuje materiał z poprzedniej publikacji Barby, Beyond the Floating Islands (1985). Tym razem jednak autor skupia się na praktyce teatralnej i jej sensie, na motywacjach tworzenia teatru. Dzięki temu jest to znakomite uzupełnienie książki Canoe z papieru (1995, pol. wyd. 2007), w której Barba stosuje swoją teorię do opisu pracy aktora oraz Antropologii Teatru. Szczególne związki między dyscypliną i buntem (rzemiosłem i jego negacją, treningiem i jego zdradą) ujawniają się w tekście jako strategie twórcze. Przede wszystkim jednak to wyjątkowa zdolność przeistoczenia – paradoksalnie potwierdzająca wolę pozostania sobą i chroniąca tożsamość – wyłania się jako klucz do profesjonalnej biografii Barby i rozjaśnia nieco tajemnicę długowieczności Odin Teatret. Ilustrowany dodatek opracowany przez Ferdynanda Tavianiego wszechstronnie prezentuje spektakle powstałe w trakcie prawie czterdziestoletniej pracy zespołu. (od wydawcy) źródło opisu: www.grotowski-institute.art.pl/index.php?option=co...(?) źródło okładki: www.grotowski-institute.art.pl/index.php?option=co...»