Kazimierz Rajner, uczestnik walk wrześniowych 1939 r., przeszedł szlak bojowy w składzie 30 samodzielnej baterii 9 dywizjonu artylerii przeciwlotniczej. W końcowych dniach wojny niemiecko-polskiej walczył w Samodzielnej Grupie Operacyjnej generała Kleeberga. Od pierwszych dni okupacji trafia do szeregów organizującego się ruchu oporu i pracuje w nim pod zmienionym nazwiskiem Wacława Sobola. W kwietniu 1940 r., podczas przedzierania się do Armii Polskiej we Francji, zostaje aresztowany w pobliżu granicy słowacko-węgierskiej, następnie przekazany w ręce gestapo w Muszynie. Przebywał w więzieniach w Nowym Sączu i Tarnowie. Nieugięta postawa w czasie badań pozwoliła mu, jednemu z nielicznych, uniknąć losu tych, którzy przekraczali granicę na Podkarpaciu - rozstrzelania. Okres okupacji spędził Kazimierz Rajner w obozach koncentracyjnych Sachsenhausen i Dachau, zachowując swój konspiracyjny pseudonim. Jego wspomnienia są jeszcze jednym dokumentem ujawniającym hitlerowski system eksterminacji podbitych narodów i rolę, jaką w tym systemie spełniały obozy koncentracyjne. Autor zdaje sobie sprawę, że ukazany w książce obraz to tylko fragment życia obozowego, utrwalony w pamięci własnej, że nie oddaje on ciężkich przeżyć nawet przyjaciół i kolegów. Wymagałoby to bowiem ich zgody, a ponadto nie zawsze miałoby ścisły związek z losami piszącego. Utrwalone w pamięci wydarzenia tamtych dni spisane zostały nie tylko po to, by przypomnieć, ale i uczcić tych, którzy razem cierpieli, trwali i ginęli. źródło opisu: Okładka źródło okładki: google