Książka Grzegorza Dziamskiego Sztuka po końcu sztuki jest kolejną, dwunastą pozycją książkową wydaną w ostatniej dekadzie przez „Arsenał”. Serię publikacji poświęconych problemom i aktualnym zjawiskom sztuki w Polsce i na świecie rozpoczęła książka Jerzego Truszkowskiego Sztuka krytyczna w Polsce (1999). Autorem drugiej pozycji był Grzegorz Dziamski, który skupił się na najważniejszych wydarzeniach artystycznych lat dziewięćdziesiątych i taki był tytuł książki (Lata dziewięćdziesiąte, 2000). Spośród następnych pozycji warto wyróżnić publikacje: Marka Wasilewskiego, Seks, pieniądze i religia (2001), Izabeli Kowalczyk, Niebezpieczne związki sztuki z ciałem (2002); Alicji Kępińskiej, Sztuka w kulturze płynności (2003);Polska sztuka video (2006); Ponowoczesność i życie wieczne (2007) i ostatnią Ciepły pies, Wojtka Bąkowskiego (2008). Dzisiejsza książka Grzegorza Dziamskiego jest kontynuacją pierwszej i opisuje wydarzenia w sztuce światowej i polskiej po latach dziewięćdziesiątych. Autor interesująco ułożył teksty w trzech działach: wydarzenia, klasycy i komentarze. Część tekstów była juz publikowana, ale większość trafia do druku po raz pierwszy. Wszystkie składają się na obraz współczesnej sztuki – pokazują złożoność zjawisk i tendencji. Grzegorz Dziamski opowiada o odwiedzanych w ostatnich latach ważnych wystawach, prowadzi czytelnika po weneckich biennale, Documenta w Kassel, polskich galeriach, festiwalach sztuki… Ta książka pozwala nadrobić zaległości tym, którzy interesują się sztuką, ale z rozmaitych powodów nie mogą uczestniczyć w dziejących się w naszych czasach – artystycznych i szerzej kulturalnych wydarzeniach. (Wojciech Makowiecki)