Obowiązek pracodawcy zaspokajania potrzeb socjalnych pracowników jest ujęty przede wszystkim w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Ustawa ta określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i zasady gospodarowania środkami tego funduszu, przeznaczonymi na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z funduszu. Obowiązek tworzenia przez pracodawcę funduszu socjalnego i prowadzenia działalności socjalnej jest taki sam względem wszystkich pracowników. Jednak z tego obowiązku nie wynikają żadne roszczenia pracownika o świadczenia. Pracownik nabywa prawo do świadczenia z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dopiero wtedy, gdy świadczenie to zostanie mu przyznane na podstawie regulamin ZFŚS. Świadczenia dla pracowników mogą być również finansowane ze środków obrotowych firmy. Taka sytuacja będzie miała miejsce wówczas, gdy pracodawca nie tworzy ZFŚS lub gdy fundusz ten co prawda u niego występuje, ale przyznawane świadczenia są dokonywane z pominięciem kryterium socjalnego, tj. bez uwzględniania sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej pracowników, wobec czego pracodawca finansuje je ze środków obrotowych. Publikacja w przejrzysty i kompleksowy sposób opisuje: Jakie mogą być źródła finansowania świadczeń dla pracowników Jak rozliczać świadczenia dla celów podatkowych i ZUS Które świadczenia należy opodatkować VAT Jak ewidencjonować świadczenia w księgach rachunkowych Całość poparta licznymi przykładami i interpretacjami podatkowymi. źródło opisu: Helion źródło okładki: Helion