Jego Świątobliwość Dilgo Czientse Rinpocze (1910-1991), zwierzchnik buddyjskiej szkoły njingma, był jednym z największych mistrzów buddyjskich naszych czasów, jednym z ostatnich lamów, którzy ukończyli swoją edukację w jeszcze wolnym Tybecie. Dilgo Czientse stał się wzorem nauczyciela, którego duchowa podróź doprowadziła do niezwykle głębokiej wiedzy. Dla wszystkich, którzy go spotkali był źródłem miłującej dobroci i współczucia. Indyjski mistrz i jogin Padampa Sangdzie był wielkim podróżnikiem. Kroniki donoszą, że przekroczył granicę nepalsko-tybetańską w roku 1091. Po dziesięcioletnim pobycie w Tybecie przez dwanaście lat podróżował po Chinach, po czym wrócił do Krainy Śniegów, żeby pozostać tam aż do swojej śmierci. (...) Po powrocie do Tybetu mistrz, przeczuwając swoją śmierć, wygłosił naukę będącą swoistym testamentem. Był to obszerny zestaw wskazówek dotyczących zrozumienia natury życia oraz śmierci i prowadzących do Oświecenia - ostatecznego celu duchowej praktyki. (...) Każda ze stu strof tego duchowego testamentu jest opatrzona wyczerpującym komentarzem Dilgo Czientse Rimpocze. Przedstawia on nauki wielkiego duchowego poprzednika, pokazując nam, że "ludzie z Tingri" niczym nie różnią się od wszystkich innych poszukiwaczy Prawdy. Dzięki tym komentarzom ostatnia pieśń indyjskiego mistrza zostaje wzbogacona i wyjaśniona punkt po punktcie, tak by każdy znalazł w niej inspirację oraz praktyczne instrukcje. Tak jak Padampa Sandzie, z łagodną miłością i bez schlebiania, Dilgo Czientse Rinpocze w prosty ale wyczerpujący sposób wyjaśnia, jakie jest źródło fundamentalnej wolności, czyniąc to z bezpośrednością, której nigdy nie znajdziemy w erudycyjnych komentarzach. źródło opisu: http://buddyzm.imail.pl/ksiazki źródło okładki: https://a.allegroimg.com/s512/03eda2/e4c8bb8d4a728f43480bcbc3f37a