Czasopismo poświęcone Brunonowi Schulzowi – jego osobie i jego dziełu – powinno powstać już dawno. Właściwie nie wiadomo, dlaczego dochodzi do tego dopiero teraz. Jak mało który spośród polskich twórców Schulz przyciąga uważne spojrzenia świata. Jego dzieło zaś, choć objętościowo niewielkie, tworzy pełen pokus labirynt o rozwidlających się ścieżkach, prawdziwe uniwersum ludzi, idei, rzeczy, zwierząt, roślin, pór roku, nocy lipcowych i nocy wielkiego sezonu… W ostatnich kilkunastu latach nastąpił niebywały przyrost prac poświęconych Schulzowi, komentarzy do jego dzieła, interpretacji i egzegez. Granice wiedzy o pisarzu są już dzisiaj zbyt rozległe, by móc je ogarnąć jednym spojrzeniem. Mało komu udaje się więc zapanować nad światem pisarza i jego czytelników. Konieczne wydaje się zatem stworzenie mechanizmów autorefleksji i autokrytyki. Schulzologia powinna przyjrzeć się samej sobie, rozpocząć systematyczne porządkowanie swojej dziedziny, wprowadzić mechanizmy sprawdzenia i weryfikacji mnożących się dyskursów o Schulzu. W drugim zeszycie „Schulz/Forum”: Michał Paweł Markowski pisze o Schulzu jako jednym z najważniejszych polskich filozofów Jerzy Jarzębski przygląda się figurom wyobraźni w szkicach krytycznych Schulza Stanley Bill interpretuje „Sklepy cynamonowe” jako przedstawienie dwóch modeli pisania i opowiadania Krzysztof Lipowski porównuje twórczość Schulza i Kubina Wei-Yun Lin-Górecka opowiada o tłumaczeniu Schulza na język chiński Bartosz Dąbrowski recenzuje „Białe plamy w schulzologii” Ponadto: Ostatni schulzowski tekst Małgorzaty Kitowskiej-Łysiak Trzy niepublikowane dotąd zdjęcia Schulza, z analizą Stanisława Rośka Fragment Księgi Anny Kaszuby-Dębskiej Historia Bianki autorstwa Wiery Meniok Schulzowska inicjacja Agnieszki Daukszy źródło opisu: http://terytoria.com.pl/ksiegarnia,tytuly,802.html źródło okładki: http://terytoria.com.pl/ksiegarnia,tytuly,802.html