Ta historia tylko z pozoru jest znana; gdy się w nią dobrze wczytać, odsłania mnóstwo podtekstów i kontekstów. Za podręcznikowym sformułowaniem "W 1918 r. Polska odzyskała niepodegłość" kryje się ogrom dramatów, zwrotów akcji, wysiłek wielu ludzi, ale też dużo przypadków lub zbiegów okoliczności. Zwykle nie pamiętamy, że samo wytyczanie granic Polski trwało bez mała pięć lat, a dokonywało się zarówno przy stole konferencyjnym, jak i w zbrojnej walce. Wystarczy spojrzeć na zestaw map na s. 12 - 13, by sobie uzmysłowić, że II RP mogła się odrodzić w bardzo różnym kształcie terytorialnym. Mogła się też w ogóle nie odrodzić. Jeszcze bowiem w 1914 r. Polska dla świata nie istniała. Politycy szanowali obowiązujący od stu lat porządek wiedeński, zamykający etap wojen napoleońskich i ustalający nie tylko granice, ale i reguły gry na kontynencie. Nie przewidywały one możliwości odrodzenia się Polski. Encyklopedie nie wymieniały Polski jako państwa, nie było jej na mapach. Byli tyko Polacy. A jednak Polska się odrodziła. Jak to się stało? Kim byli Ojcowie Założyciele Niepodległej? Jak próbowali wykorzystać nieoczekiwane szanse stworzone wybuchem Wielkiej Wojny? W jaki sposób chcieli tę nową Polskę posklejać i tchnąć w nią życie? Te pytania postawiliśmy przed 10 laty, wydając "Pomocnik Historyczny" z okazji 90. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. (...) Teksty napisane przed 10 laty przez wybitnych historyków (przejrzane teraz, miejscami poprawione lub uzupełnione) nic nie straciły na aktualności. Przypominamy je więc. Obecne wydanie "Pomocnika" poszerzyliśmy o zestaw artykułów opowiadających, jak Druga Rzeczpospolita zagospodarowała odzyskaną przed 100 laty niepodległość. Jak sobie poradziła ustrojowo, gospodarczo, społecznie? (...) Spis treści: Prolog 1. Nadzieja 2. Spełnienie 3. Dzieło Suplement źródło opisu: opis okładkowy źródło okładki: Zdjęcie autorskie