Najważniejszym tematem książki Mariana Grabowskiego są uczucia, które przeżywają ludzie wobec matematyki i fizyki. Fenomenologia doświadczenia matematycznego, którą opisuje autor leży pomiędzy psychologią matematyki a samą matematyką. Teoretyczne filozoficzne zaplecze ma dla siebie w fenomenologicznej teorii wartości zapoczątkowanej przez Maksa Schelera, a rozwiniętej przez Dietricha von Hildebranda. Jej centralna teza o poznawaniu wartości przez szczególne emocje jest zastosowana do poznania matematyczno-przyrodniczego. Głównym obiektem zainteresowania są w książce tematy przeżyć pojawiających się podczas obcowania z treściami matematycznymi. Ciekawi nie samo przeżywające „ja” ani matematyczny sens, lecz wartości związane z poznaniem matematycznym, fizykalnym. Przykłady, z których skonstruowana jest warstwa ściśle matematycznej i fizycznej treści książki, mają odsłaniać to, co typowe w poznaniu matematyczno-fizycznym, w jego przedmiocie. Mają też robić wrażenie. Chodzi nie tylko o zrozumienie, ale o ich przeżycie. Dlaczego nie wykorzystać rozumnie tej właściwości w prezentacji fizyki, matematyki? Dydaktyka nauk matematyczno-przyrodniczych, która serio potraktuje tezę tej książki, da młodym ludziom, którzy ledwie otarli się o matematykę i fizykę, szansę przeżycia wagi tych dyscyplin, szansę zauroczenia treściami tych nauk. źródło opisu: http://www.proszynski.pl/ źródło okładki: http://www.proszynski.pl/