Nasza dwumiesięczna podróż po krajach Ameryki Centralnej dobiegła końca. Wracaliśmy pełni wrażeń, bogatsi o nowe doświadczenia, pełni planów na przyszłość. Zdajemy sobie sprawę, że nasza wiedza o odwiedzonych miejscach może być jedynie powierzchowna, ponieważ nie sposób opisywać ludzi, miejsc i krajów przebywając na danym obszarze tak krótko, jak nam było dane. Żeby poznać i zgłębić daną kulturę należałoby obcować z nią przez lata, a i tak pewnie stanowiłaby źródło kolejnych tajemnic. Możemy jednak z całą stanowczością stwierdzić, że podróżowanie po krajach Ameryki Łacińskiej nie jest tak niebezpieczne, jak przedstawiają to niektórzy inni podróżnicy. Spotykaliśmy przesympatycznych, uprzejmych, przyjaźnie nastawionych do nas ludzi. Spotykaliśmy biednych mieszkańców tych krain, którzy odnosili się do nas serdecznie i życzliwie. W tym miejscu chcielibyśmy podziękować tym wszystkim spotkanym w czasie naszej wędrówki osobom, którzy udzielili nam pomocy i służyli radą. W ciągu tych dwóch miesięcy nigdy nie zetknęliśmy się z agresją ze strony mieszkańców. Należy jednak uczciwie stwierdzić że w krajach Ameryki Centralnej są miejsca i miasta, których należy zdecydowanie unikać. My dostosowywaliśmy się zawsze do rad miejscowej ludności, która często ostrzegała nas przed ewentualnym zagrożeniem i radziła, których miejsc lub obszarów miast nie należy odwiedzać. I zawsze, naprawdę zawsze, staraliśmy się przestrzegać miejscowych zwyczajów, szanując mieszkańców danego kraju, ich religie, wierzenia i obyczaje. źródło opisu: Wydawnictwo Poligraf źródło okładki: Wydawnictwo Poligraf