Pedagogika porównawcza Problemy, stan badań i perspektywy rozwoju Blisko dziesięć lat mija od chwili, gdy na rynku wydawniczym ukazał się ostatni podręcznik z zakresu pedagogiki porównawczej. Tę niespodziewaną lukę znakomicie wypełnia niezwykle rzeczowa i profesjonalna publikacja Renaty Nowakowskiej-Siuty, stanowiąca de facto kompendium wiedzy niezbędnej nie tylko studentom pedagogiki, ale i socjologii czy polityki oświatowej. Monografia ta daleka jest jednak od przepisowej sztywności tradycyjnego podręcznika – Autorka omawia wybrane zagadnienia ze swadą i polotem, swobodnie nawigując między karkołomnymi, zdawałoby się, koncepcjami. Publikacja niniejszego podręcznika zbiega się w czasie z rozkwitem polskich badań nad pedagogiką porównawczą, zrodzonych z zainteresowania zagranicznymi systemami edukacji oraz ze wzrostem prestiżu pedagogiki porównawczej jako przedmiotu uniwersyteckiego. Imponuje zawartość merytoryczna publikacji: w siedmiu rozdziałach Autorka zdołała zawrzeć wiedzę tak rozległą, że z powodzeniem mogłaby zostać rozpisana na siedem osobnych podręczników; i tak są to kolejno: podstawy teoretyczno-metodologiczne pedagogiki porównawczej jako dyscypliny naukowej, elementy struktury i funkcjonowania systemów oświatowych, próba przybliżenia zagranicznych instytucji oświatowych, wreszcie – próba wskazania miejsca pedagogiki porównawczej w przyszłym rozwoju nauk. Znakomite recenzje, jakimi cieszy się książka Renaty Nowakowskiej-Siuty, pozostają w pełni zasłużone. z recenzji prof. dr. hab. Zbyszko Melosika Pedagogika porównawcza jest to subdyscyplina studiów edukacyjnych, która w ostatnim okresie rozwija się bardzo dynamicznie. Rośnie w naszym kraju zainteresowanie systemami oświatowymi funkcjonującymi w innych społeczeństwach; co wynika również i z logiki przeprowadzanych w Polsce reform. Rozwój polskiej pedagogiki porównawczej rozpatrywać można przy tym w dwóch kontekstach. Po pierwsze, tendencja ta odnosi się do prowadzonych przez polskich naukowców badań wybranych aspektów funkcjonowania edukacji w różnych krajach świata. Po drugie, daje się zauważyć wzrost znaczenia pedagogiki porównawczej jako przedmiotu wykładanego na uczelniach wyższych. Pedagogika porównawcza I właśnie w tą logikę wpisuje się znakomicie skonceptualizowany podręcznik akademicki Renaty Nowakowskiej-Siuty „Pedagogika porównawcza”, renomowanego badacza współczesnej edukacji, autorki wielu znakomitych tekstów podejmujących społeczno-kulturowe problemy edukacji. Nie ulega dla mnie wątpliwości, że podręcznik ten powinien zostać wydrukowany, z uwagi na swoją wartość merytoryczną i użyteczność akademicką – na zajęciach ze studentami. Struktura podręcznika jest logiczna, a poszczególne rozdziały i podrozdziały tworzą wewnętrznie spójny i całościowy obraz podejmowanej problematyki. W rozdziale pierwszym autorka podejmuje – w sposób bardzo trafny – kwestie teoretycznych i metodologicznych podstaw pedagogiki porównawczej. Rozdział drugi poświęcony jest strukturze i funkcjonowaniu systemów oświatowych – w kontekście porównawczym (w tym poszczególnych szczebli szkolnictwa). Z kolei rozdział trzeci dotyczy szkolnictwa wyższego i edukacji dorosłych. Wreszcie, w czwartym rozdziale podjęte są wybrane problemy edukacyjne w kontekście międzynarodowym (w tym między innymi: nierówności społeczne czy alternatywne sposoby kształcenia). źródło opisu: http://impulsoficyna.com.pl/nowosci/pedagogika-porownawcza,1528.html źródło okładki: http://impulsoficyna.com.pl/nowosci/pedagogika-porownawcza,1528.html