Celem serii naukowej „Filozofia i Pedagogika” jest przede wszystkim ukazanie wkładu wniesionego przez rożne osoby do historii myśli edukacyjnej. Nie chodzi tutaj jedynie o filozofów, chociaż ci ostatni będą z pewnością stanowili większość, ale raczej o to, aby uwydatnić – przez twórczość tych osób – znaczenie rozważań filozoficznych dla myślenia o edukacji. Zadaniem autorów tekstów składających się na kolejne tomy serii jest więc odkrycie i rzetelna analiza tych elementów twórczości wybranych myślicieli, które w szczególny sposób pokazują wzajemne przenikanie się filozofii i pedagogiki. Rozważania zawarte w każdym tomie serii „Filozofia i Pedagogika” dotyczą myślicieli usytuowanych w konkretnej epoce. Nie jest jednak rzeczą konieczną, aby tomy ukazywały się zgodnie z historycznym porządkiem poszczególnych epok. Możliwa jest więc sytuacja, gdy po ukazaniu się na przykład tomu Wychowanie i kształcenie w filozofii człowieka renesansu pojawi się tom Pozytywistyczne dociekania i programy oświatowe. Dopuszcza się także możliwość ukazywania się jednocześnie dwóch lub większej liczby tomów. Przygotowany do druku tom pierwszy poświęcony jest starożytnej paidei – idei, która pozostawiła znaczący ślad w europejskiej myśli pedagogicznej i do której przez wieki nawiązywały założenia wychowawczo-edukacyjne. Układ tomu ma charakter chronologiczno-tematyczny i obejmuje zarówno czasy starożytnej Hellady, jak i okres hellenistyczny, wnoszący do kultury europejskiej nowe wartości. Tom ten prezentuje również przeobrażenia, rozwój, a także wielowiekową trwałość niektórych założeń wychowawczych. Seria będzie miała charakter ciągły i przewiduje opracowanie m.in. takich problemów (według epok i nurtów filozofii), jak: – Paideia starożytnej Grecji i Rzymu. – Myśl pedagogiczna średniowiecznej Christianitas. – Wychowanie i kształcenie w filozofii człowieka renesansu. – Oświeceniowe idee edukacyjne: Niemcy – Anglia – Francja. – Romantyczne wizje edukacyjne. – Myśl pedagogiczna w kręgu neokantyzmu. – Pozytywistyczne dociekania i programy oświatowe. – Myśl pedagogiczna w kręgu heglizmu i marksizmu. – Myśl pedagogiczna neoscholastyki i neotomizmu. – Myśl pedagogiczna w kręgu amerykańskiego pragmatyzmu. – Ideologie oświatowe w kręgu filozofii narodowych i utopii społecznych. – Ideologie oświatowe w kręgu „filozofii zdegenerowanej” i systemów totalitarnych (faszyzm, nazizm, komunizm). – Idee edukacyjne w kręgu krytycznego racjonalizmu. – Myśl pedagogiczna w kręgu fenomenologii. – Myśl pedagogiczna w kręgu niemieckiej filozofii wartości i antropologii filozoficznej. – Myśl pedagogiczna w kręgu egzystencjalizmu. – Idee edukacyjne w personalizmie i filozofii dialogu. – Hermeneutyczne interpretacje idei i działań edukacyjnych. – Myśl pedagogiczna w kręgu anglosaskiej filozofii analitycznej. – Myśl pedagogiczna w kręgu Szkoły Lwowsko-Warszawskiej. – Myśl pedagogiczna w kręgu filozofii procesu i teologii procesu. – Myśl pedagogiczna we współczesnej konserwatywnej filozofii społecznej. – Myśl pedagogiczna we współczesnej filozofii o inspiracji chrześcijańskiej (m.in. Karola Wojtyły). – Postmodernistyczne dociekania i programy oświatowe. – Idee edukacyjne w myśli filozoficznej judaizmu. – Idee edukacyjne w myśli filozoficznej islamu. źródło opisu: Oficyna Wydawnicza Impuls, 2011 źródło okładki: http://impulsoficyna.com.pl