"Choć dzieło Nowej Ewangelizacji od kilkunastu lat jest już obecne w rzeczywistości Kościoła w wymiarze powszechnym, jak i lokalnym – polskim, stale napotyka na przeszkody i to nie w środowiskach osób, wydawałoby się, będących poza Kościołem, ale wśród swoich? Czy nie przypomina to historii pierwszego wieku i wielkiego wyjścia św. Pawła do pogan z powodu odrzucenia nowości Ewangelii łaski przez swoich? Obecna godzina, jak wskazuje na to pp. Benedykt XVI, bez wątpienia jest godziną Nowej Ewangelizacji, która pojawia się nie jako kolejny „ruch” czy „organizacja wewnątrzkościelna”, ale jako styl duszpasterski, który powinien przyjąć z wdzięcznością cały Kościół. Idzie bowiem o to, by wszystkie instytucje kościelne, jak i każdy chrześcijanin podjął z nową gorliwością i na skutek osobistego doświadczenia spotkania ze Zmartwychwstałym posługę dzielenia się Jezusem ze światem, w którym żyje, bo Bóg umiłował świat, to znaczy ludzi, którzy są wokół nas, a którzy nie znają Chrystusa i często żyją w rozpaczy i głębokim egzystencjalnym smutku beznadziei i bezmiłości.[...] Niniejsze stronice, jak i kolejne publikacje w „Serii Nowej Ewangelizacji”, mają za zadnie wprowadzić nas w ten dyskurs, refleksję w temacie Nowej Ewangelizacji, z którą wielu ludzi świeckich, przebudzonych duszpasterzy, świadomych biskupów, jak i przedstawicieli świata nauki, wiąże ogromne nadzieje. Intuicyjnie przeczuwamy, że mamy do czynienia z czymś tak wyjątkowym co wiąże się z biblijnym dynamis na ten czas (por. Dz 1, 8). Jeśli prześpimy ten szczególny moment i skierowane do nas wyzwanie, znów zamiast nadawać rytm światu, będziemy starali się go doganiać - świat w którym dzisiaj coraz mniej miejsca jest dla Jezusa Chrystusa." fragment wstępu źródło opisu: http://www.przystanekjezus.pl/ksiegarnia/pl/p/Nowa...(?) źródło okładki: http://www.przystanekjezus.pl/ksiegarnia/pl/p/Nowa...»