Druga z kolei powieść Christophera Franka - nagrodzona została w 1973 roku Prix Renaudot.. "Noc amerykańska" to nazwa techniki filmowej pozwalającej na uzyskiwanie efektu nocnych zdjęć przy dziennym świetle, a polegającej na niedoeksponowaniu taśmy oraz koncentrowaniu na aktorach światła silniejszego niż światło dzienne. Christopher Frank (ur. w 1942 roku w Beaconsfield w Anglii, zm. w 1993) ukończył szkołę średnią i studia we Francji. Dziennikarz, pisarz, autor sztuk scenicznych i scenariuszy filmowych, ma w swoim dorobku wiele powieści, m.in. "Mortelle" (1967, nagroda Hermes), "Noc amerykańską" (1972, tłumaczona na kilkanaście języków, nagroda Renaudot, film François Truffauta), "Le rêve du singe fou" (1976), "Josepha" (1979, trzy lata później sfilmowana przez autora z udziałem Miou-Miou, Claude'a Brasseura i Bruno Crémera), "L'année des méduses" (1984), "Je ferai comme si je n'étais pas là" (1989). Na potrzeby kina stworzył adaptacje i dialogi do licznych filmów, jak: "Mouton enragé", "Noc amerykańska", "Les passagers" (z udziałem J.L. Trintignanta), "L"homme pressé" i "Attentions, les enfantes regardent" (oba z udziałem A. Delona), "La dérobade", "Josepha" oraz "Femmes de personne". Ponadto wystawił w Paryżu dwie własne sztuki ("La mort du lord Chatterley", 1971 i "La valse", 1972). Wyreżyserował takze dwie sztuki: "Question de virilité" Michaela Wellera oraz "Adieu, Super Mac" (1978), w której odtwarzał też główną rolę. Tej książki nie da się opowiedzieć, to trzeba przeczytać! źródło opisu: Da Capo, 1994 źródło okładki: Zdjęcie autorskie