Każdy, kto jest zainteresowany współczesną psychoanalizą, powinien przeczytać tę książkę! Neville Symington przedstawia w niej – zarówno od strony teoretycznej, jak i klinicznej – własne koncepcje dotyczące natury narcyzmu. Myślę, że Melanie Klein, którą niezbyt przekonywała Freudowska koncepcja pierwotnego narcyzmu, doceniłaby podejście Symingtona odnoszące się do relacji z wewnętrznymi obiektami, a w szczególności – do odrzucenia tych relacji. Symington uważa, iż tak rozumiany narcyzm leży u podstaw wszelkiej psychopatologii. Swój wywód ilustruje przykładami zaczerpniętymi z Anny Kareniny Tołstoja oraz licznymi winietami z własnej praktyki klinicznej. William Gillespie Neville Symington skupia się na wielokrotnie podejmowanym temacie narcyzmu, oferując nam świeże spojrzenie oparte na wieloletnich doświadczeniach klinicznych w pracy z pacjentami narcystycznymi. W swoich rozważaniach obiera niezwykłą, a zarazem pouczającą perspektywę. Rozpatruje stan narcystyczny nie tylko w kontekście znanej teorii Kleinowskiej, ale też w kategoriach koncepcji Fairbairna, Winnicotta, Balinta i Kohuta podkreślających rolę traumy-deficytu, a także z unikalnej perspektywy dogłębnej ontologicznej niepewności. Choć autor wywodzi się z brytyjskiej szkoły niezależnej, to przedstawia uniwersalne spojrzenie na narcyzm, przyjmując punkt widzenia, który moglibyśmy dzisiaj określić jako egzystencjalny. James S. Grotstein, z Przedmowy źródło opisu: https://terapeutyczna.pl/narcyzm-br-nowa-teoria.html źródło okładki: https://terapeutyczna.pl/narcyzm-br-nowa-teoria.html