Myśli - Giacomo Leopardi
- Dodał: administrator
- Data: 17:23 11-11-2018
- Kategoria: Filozofia i etyka

Cała twórczość − zarówno literacka, jak i filozoficzna − Leopardiego stanowiła wyraz skrajnej rozpaczy. Towarzyszące poecie przez całe życie poczucie głębokiego osamotnienia, przemoc w rodzinie, dotkliwy ból z powodu nieodwzajemnionej miłości, słaby stan zdrowia fizycznego, a przy tym nadwrażliwość i społeczna alienacja zaważyły bowiem na kształcie jego liryki, która egzystencję ludzką pojmuje w kategoriach "niekończącego się cierpienia" i "bezlitosnej natury". Przez ostatnie lata życia romantyk zamieszkiwał w domu u stóp Wezuwiusza, gdzie medytował nad ostateczną zagładą człowieka. Na podstawie teorii estetyczno-literackich Leopardiego powstała koncepcja tzw. "poezji leopardiańskiej". Głównym dziełem poetyckim Leopardiego są I canti (Pieśni) wydane w roku 1831. Tomik ten zawiera czterdzieści jeden utworów. Są one skomponowane w przemyślany sposób, zazwyczaj przy użyciu bardzo skomplikowanych strof, liczących nawet około dwudziestu wersów. Do najważniejszych należą All'Italia (Do Włoch), Sopra il monumento di Dante (Na pomnik Dantego) i Ultimo canto di Saffo (Ostatnia pieśń Safony). Pieśni były tłumaczone na język polski między innymi przez Edwarda Porębowicza, Grzegorza Franczaka, Jadwigę Dickstein-Wieleżyńską, Stanisława Kasprzysiaka i Jarosława Mikołajewskiego Utwory Leopardiego przesycone są tragizmem istnienia; stale pojawiającym się wątkiem jest refleksja nad miłością, najczęściej nieszczęśliwą, oraz śmiercią jako kresem cierpienia (miłosnego, bądź związanego z samotnością). Za punkt wyjścia dla tej refleksji obiera poeta cytat z Uczty Platona: "Dionizos i Hades są jednym i tym samym bogiem". Leopardi wyraża to słowami: "W jeden dzień siostry z losu się poczęły: Miłość i Śmierć". Paradoksalnie, namysł Leopardiego nad życiem-wieczną potrzebą (poniekąd prekursorski względem filozofii Arthura Schopenhauera) zwraca się w stronę afirmacji cierpienia jako jedynej realnej rzeczy w egzystencji ludzkiej. Wiąże się on również z tradycją mistyczną, która pojmuje śmierć w kategoriach "kresu doświadczenia", a umieranie jako punkt kulminacyjny, moment poczucia "jedności" ze światem; doczesne istnienie jest z kolei stałym poszukiwaniem owej utraconej "jedności" (również w sensie erotycznym), które poprzez swoją niemożliwość całkowitego spełnienia implikuje cierpienie. źródło opisu: tezeusz.pl źródło okładki: tezeusz.pl
kategoria | filozofia i etyka | ||
ISBN | 9788394709037 | ||
język | polski | ||
data wydania | 1997 (data przybliżona) |
Rejestracja jest za darmo i jest bardzo szybka! Kliknij tutaj aby założyć konto. Trwa to tylko 15 sekund!.
Podobne wpisy do Myśli - Giacomo Leopardi
Cypherpunks. Wolność i przyszłość internetu
Internet zmienił świat. Przekształcił go w globalną wioskę, przyspieszając przepływ informacji na niespotykaną wcześniej skalę. Obywatelom dał moc obalania dyktatorów, wyborcom - siłę do demaskowania politycznych demagogów, a konsumentom - wiedzę nie...
Auschwitz-Birkenau. Miejsce, na którym stoisz - Jadwiga Pinderska-Lech, Paweł Sawicki
Niezwykły album obrazujący tragiczny rozdział historii Auschwitz — Zagładę Żydów. Archiwalne fotografie z tzw. Albumu Lili Jacob z 1944 r. wykonane przez esesmanów podczas przyjmowania transportów węgierskich Żydów w Birkenau zostały zestawione ze zd...
Kuba Rozpruwacz. Portret Zabójcy - Patricia Cornwell
Znana autorka powieści kryminalnych tym razem rusza tropem słynnego Kuby Rozpruwacza. Śledztwo nie jest łatwe, ponieważ od zbrodni przypisywanych Rozpruwaczowi minęło przeszło sto lat. Głównym podejrzanym jest znany malarz okresu wiktoriańskiego - Wa...
Jak dobrze pisać: od myśli do tekstu - Jolanta Maćkiewicz
Podręcznik łączący wiedzę z zakresu językoznawstwa i tekstologii z praktycznymi wskazówkami, jak pisać teksty różnych gatunków, ze zwróceniem szczególnej uwagi na teksty naukowe i popularnonaukowe. Głównym celem książki jest zoperatywizowanie wiedzy...
Dziennik zimowy - Paul Auster
Niezwykle osobiste i poruszające rozważania na temat ciała i upływu czasu. Trzydzieści lat po wydaniu „Wynaleźć samotność”, w której tak znakomicie opisał swoją młodość i relacje z ojcem, autor przedstawia nam kolejne niekonwencjonalne wspomnienia. W...
Rycerz z Olmedo; Na niby - naprawdę - Lope de Vega
Rycerz z Olmedo Don Alfonso, który słyszy balladę o swojej śmierci, jest głównym bohaterem tej przesiąkniętej niesamowitą atmosferą tragikomedii, którą zachwycał się Federico Garcia Lorca i wystawił ją w swoim teatrze "La Barraca", a Albert Camus zaf...