Publikacja odpowiada na pytanie: czy możliwe jest, a jeśli tak, to czy korzystne dla uczniów jest wykorzystywanie historii alternatywnej w procesie nauczania i uczenia się historii? Składa się ona z dwóch części, teoretycznej i praktycznej. Pierwsza z nich jest rezultatem dokładnej analizy literatury i opisuje szczegółowo nie tylko samą historię alternatywną ale także sposób w jaki jest ona postrzegana w środowisku naukowym. Część ta zawiera charakterystykę: pojęcia historii alternatywnej, jej struktury oraz typów, właściwego sposobu prowadzenia rozważań kontrfaktycznych, ról jakie odgrywają one w historii i innych dziedzinach naukowych, wpływu jaki mają one na ludzi (głównie uczniów), a także rzeczywistej i potencjalnej obecności historii alternatywnej w edukacji historycznej. Druga część publikacji oparta została na informacjach zgromadzonych od polskich dydaktyków historii oraz od uczniów i nauczycieli historii z Gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych z województwa opolskiego. W tym celu wykorzystany został sondaż diagnostyczny zrealizowany techniką ankiety. Każda grupa (dydaktycy, nauczyciele, uczniowie) miała inną wersję kwestionariusza. Każdy zapytany został o opinię na temat historii alternatywnej, rzeczywiste i potencjalne wykorzystywanie rozważań kontrfaktycznych w edukacji historycznej, a także o wpływ takiego ich użycia na uczniów. W konkluzji skonfrontowano wyniki obu części (teoretycznej i empirycznej) oraz zweryfikowano każdą z postawionych hipotez. W ten sposób, wnioski wyciągnięte z teoretycznej analizy oraz sondażu diagnostycznego malują obraz rzeczywistego nastawienia twórców i beneficjentów procesu dydaktycznego wobec historii alternatywnej oraz jej wykorzystywania w edukacji historycznej. „Pytanie, co by się stało, gdyby nie wydarzyło się to czy tamto, jest niemal jednomyślnie odrzucane, gdy tymczasem jest to pytanie zasadnicze.” Fryderyka Nietzsche, Niewczesne rozważania „Nos Kleopatry: gdyby był krótszy, całe oblicze ziemi wyglądałoby inaczej.” Blaise Pascal, Myśli „Nie ulega wątpliwości żadnej, że błędne lub lekkomyślne używanie historycznego „gdyby” szkodzi historycznej pracy, ale dlatego, że jeden może z pewnej rzeczy zły zrobić użytek, nie można jej zabronić innym, którzy nią zdołają z wielkim pożytkiem władać.” Michał Bobrzyński, Dzieje polski w zarysie źródło opisu: Helion źródło okładki: Helion