Trzydzieści dziewięć tekstów, które układają się w miarę chronologicznie, akcentując te sytuacje, które w życiu autora, wówczas niespełna dwunastolatka, były przełomowe dla zrozumienia istoty tamtego świata, który go otaczał. Ale także ludzi, którzy go reprezentowali. Nagle podwórkowe zabawy w wojnę ziściły się scenami przemocy wobec studentów, wojsko zamiast bronić ludzi, występowało przeciwko nim. System wartości przekazywany przez szkołę, harcerstwo legł w gruzach. Żydowscy koledzy pakowali walizki i wyjeżdżali, szukając swojej ojczyzny. Autor zbiorku pisze: Był to ważny dla mnie rok, kiedy ja i moi rówieśnicy zobaczyliśmy inną Polskę. Nie tę z naszych zabaw między Górką Pafawag a Górką Blacharską, między poniemieckim krematorium a cmentarzem i rzeczką Ślęzą. Polskę bardzo polityczną, gdzie my, dwunastoletni wrocławianie, pierwszy raz widzieliśmy milicję i ORMO-wców szturmujących gmach obecnej ASP i Uniwersytetu, wojsko stacjonujące na placu, przy którym budowano Panoramę Racławicką. Widzieliśmy pałowanych młodych ludzi, trochę starszych od nas. Kiedy to obserwowałem, moi sąsiedzi wyjeżdżali do Izraela. Nawet nie wiedziałem, że byli Żydami. Rok 1968 był dla nas prawdziwą szkołą życia. I to jego wizję próbuję przedstawić w Moim roku 1968, z wrocławskimi motywami w tle. Tym razem lekko ironicznie i często z satyrycznym wydźwiękiem, co jest pewną nowością w mojej twórczości. Ilustracje: Teresa Rachwał źródło opisu: http://www.atut.ig.pl/?903,moj-rok-1968 źródło okładki: http://www.atut.ig.pl/?903,moj-rok-1968