Zasadniczym trzonem książki są trzy kolejne rozdziały poświęcone epistemologicznej genezie oraz hermeneutycznej funkcji mitów filozoficznych Platona w świetle centralnej kategorii mimesis – odwzorowania przez analogię. Kluczowa rola, jaką pełni schemat i metoda analogii oraz mitycznego obrazowania, usprawiedliwia, moim zdaniem, nadanie filozofii Platona miana hermeneutyki – sztuki interpretacji. [...] Pytanie, jakie sobie stawiam w punkcie wyjścia, dotyczy w pierwszym rzędzie reguł Platońskiej sztuki interpretacji, uciekające się do mitu jako hermeneutycznego narzędzia. Interpretację rozumiem jako sposób wypowiedzi, a także jako jego uzasadnienie. [Elżbieta Wolicka, „Przedmowa″]. Książka napisana jest dość trudnym analitycznym językiem (wszak to praca naukowa w ramach jednego z projektów badawczych) i jej lektura może sprawić pewne trudności. Proszę się jednak nie zrażać. Zdecydowanie warto włożyć nieco wysiłku, by przekonać się, jaki był stosunek Platona do mitów. A był on niejednoznaczny i nieoczywisty. Spis rzeczy. Rozdział 1. Mimetyka – noetyka – retoryka. W kręgu Platońskiej wizji początków języka i sztuki wymowy. Poznanie jako odwzorowywanie rzeczywistości. Mimetyczna koncepcja języka. Poszukiwanie wzoru dla sztuki wymowy. Rozdział 2. Mit – obraz – alegoria. W kręgu Platońskiej hermeneutyki mitów (część I). Funkcje mitów w dialektyce i w paidei. Hermeneutyka alegoryczna (propozycje izo- i homomorficzne, analiza struktur poznania, model-schemat struktur poznawczych, mit-alegoria jaskini. Rozdział 3. Mit – obraz – alegoria. W kręgu Platońskiej hermeneutyki mitów (część II). Sztuka rozmowy i sztuka wtajemniczenia. Anamneza – noetyka symboliczna. Tożsamość i różnica – istotność i partycypacja. Mitologiczna psychognoza. Metaforyczne „przeniesienie”. Sztuka obrazowania – symbolika i hermeneutyka. Posłowie. Granice mitologii. Aneks. Zabawa – mit – paideia Odyseja–Politeja. O homerycko-platońskim rodowodzie idei „człowieka-pielgrzyma”. Politikòs anér. Dylematy Platońskiej antropologii politycznej w Politei i w Prawach. źródło opisu: http://www.kotyimity.pl/lektury/99-elzbieta-wolick...(?) źródło okładki: zdjęcie autorskie