Rozwój ludzkości poszedł w kierunku indywidualizmu z jednej strony i wielkiego, masowego społeczeństwa z drugiej. Natomiast tak istotne małe grupy (do kilkunastu osób) i średnie (do przeszło stu osób) zostały za bardzo odsunięte na bok, a co najmniej są niedoceniane. Celem tych rozważań jest przedstawienie współbycia ludzi w małej i średniej grupie, w których mogą pojawić się istotowe więzi i satysfakcjonujące poczucie wspólnotowości. Książka jest poświęcona głównie małej i średniej grupie społecznej, która jest w pierwszym rzędzie a-krewniacza, krewniaczość ma w niej znaczenie na drugim miejscu. Po reformie o której tutaj mowa, życie powinno być prostsze i zarazem bardziej wzbogacone różnymi wartościami. „Prostsze”, gdyż ludzie będą mogli iść za większością swoich predyspozycji bez nadmiernych restrykcji ze strony państwa, narodu, religii, tradycyjnego zwyczaju. „Bardziej wzbogacone”, gdyż będzie miejsce i dla indywidualności, i dla wspólnotowości. Nasze rozważania wychodzą od obecnego kontekstu życia i obecnych okoliczności społecznych. Nie żądają szybkiej zmiany oblicza świata (a w przypadku zmiany zostawiają miejsce dla tego, co stare, o ile ludzie będą tym zainteresowani), nie zawierają haseł rewolucyjnych. Właściwie książka ta może być uznana za „księgę inspiracji” bądź „księgę pomysłów”, które są ułożone wzdłuż pewnej dość jasnej linii rozumienia relacji międzyludzkich i świata. Przedstawiane w niej idee i ustalenia mogą być materiałem służącym do samodzielnego poszukiwania rozwiązań przez zainteresowanych. Nie jest to książka naukowa (choć do naukowej literatury odsyłam od czasu do czasu), naukowych książek i artykułów jest wiele. Jest to książka luźniejsza, w znacznym stopniu filozoficzna. Lech Ostasz ma wykształcenie filozoficzne i psychologiczne. Doktoryzował się na uniwersytecie w Monachium. Wykładał na UJ w Krakowie i UG w Gdańsku. Obecnie jest kierownikiem Zakładu Filozofii Kultury na uniwersytecie w Olsztynie. Książka inspirująca i marzycielska. Warta „przejrzenia”, a następnie „wczytania się”. Zysk intelektualny gwarantowany. Ekspansja cywilizacji przewraca stare formy życia społecznego jak domki z kart. Autor w odważny, trochę kontrowersyjny sposób kreśli drogę rozwoju ludzkości – między Scyllą liberalnej atomizacji, a Charybdą totalistycznego „umasowienia”. Stefan Symotiuk, profesor filozofii Wraz z traktatem Lecha Ostasza otrzymujemy bogactwo przemyśleń i informacji inspirujących własne dążenie do stworzenia lepszego świata, a także kształtowanie życia społecznego w następnych pokoleniach. Jest to jedna z najlepszych, współcześnie napisanych książek o utopii. Stanisław Kawula, profesor pedagogiki źródło opisu: http://www.racjonalista.pl źródło okładki: http://www.racjonalista.pl