Problem kopalnych szczątków człowieka jest uwikłany w spory dotyczące fundamentalnych zagadnień filozoficznych. Opcja materializmu w znacznym stopniu decyduje o znaczeniu terminu „naukowy” oraz o interpretacjach paleontologicznych. Z drugiej strony, stanowisko anty-materialistyczne bardzo często usiłuje błędnie, „na siłę” pogodzić teksty Świętych Ksiąg Starego i Nowego Testamentu z ową „naukową” wizją rzeczywistości. Trzecim elementem rodzącym kontrowersje jest szczątkowy charakter śladów, pozostawionych przez naszych przodków. Jeżeli odsunąć na bok te dane, które są zbyt szczątkowe, a przez to zbyt wieloznaczne, to – jak się zdaje – współczesna paleoantropologia przesuwa początki pełnego człowieczeństwa głęboko w przeszłość (pliocen). Szczątki, których wymowa jest bezdyskusyjna, nie pozwalają na ustanowienie jakiejś granicy pomiędzy człowiekiem holoceńskim a jego przodkami z epoki zlodowaceń lub wcześniejszymi. Hipoteza jedności człowieczeństwa wydaje się równie racjonalna, jak hipoteza ewolucji darwinowskiej, która część przodków człowieka przenosi do grupy istot „przedrozumnych” (nie-intelektualnych). Przepaść pomiędzy żywymi małpami człekokształtnymi a człowiekiem jest ogromna. Dane kopalne tej przepaści – wbrew opiniom darwinistów – nie zmniejszają. Trzeba jednak uznać, że człowiek epoki zlodowaceń lub wcześniejszej, mógł posiadać cechy anatomiczno-fizjologiczne nieco różne od tych, jakie posiadają plemiona człowieka holoceńskiego (np. obfitsze owłosienie). Te różnice jednak nie wydają się głębsze, niż różnice istniejące pomiędzy rasami psów, koni, kotów czy gołębi. "Myślą przewodnią tego opracowania jest próba ukazania: – tych danych empirycznych, które mogą świadczyć o jedności rodzaju ludzkiego, jedności sięgającej wielu milionów lat wstecz, – pewnych filozoficznych tendencji, które wpływają na jednostronną interpretację danych paleoantropologicznych, – tych obszarów paleoantropologii, które są tendencyjnie interpretowane tak, aby uwiarygodnić kruchą hipotezę ewolucjonizmu darwinowskiego" (ze wstępu). źródło opisu: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Filozoficzno-Pedagogicznej Ignatianum, 2010 źródło okładki: © Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna Ignatianum