Liście i wspomnienia - Wacław Kostrzewa

  • Dodał: administrator
  • Data: 23:26 19-11-2018
  • Kategoria: Poezja
Liście i wspomnienia - Wacław Kostrzewa
kategoria poezja
data wydania 2011 (data przybliżona)
słowa kluczowe Literatura polska, Poezja polska, Współczesna poezja polska, Wacław Kostrzewa
język polski
ISBN 9788376381084
liczba stron 135
Aby oceniać i komentować zarejestruj się!
Rejestracja jest za darmo i jest bardzo szybka! Kliknij tutaj aby założyć konto. Trwa to tylko 15 sekund!.

Podobne wpisy do Liście i wspomnienia - Wacław Kostrzewa

Po Syberii - Colin Thubron

Syberia opisana przez Thubrona okazuje się kwintesencją Rosji – na powierzchni resztki obozowych baraków sprzed 50 lat, a pod lodem mamuty zachowane tak, że można policzyć liście z ich ostatniego posiłku. I na przemian: jedno odmarza, a drugie zamarz...

Sprzedana. Moja historia - Sophie Hayes

Bestseller nr 1 w Wielkiej Brytanii przez 6 miesięcy Biografia roku w Wielkiej Brytanii Seks 30 razy na dobę przez 7 dni w tygodniu… Ukochany zaprosił ją do Włoch. Tam zmusił ją do prostytucji. Sophie miała dwadzieścia cztery lata, kiedy pojechała do...

Małe kobietki - Louisa May Alcott

„Małe kobietki” to jedna z najpopularniejszych, uwielbianych przez kolejne pokolenia czytelniczek XIX-wiecznych powieści amerykańskich. Lektura obowiązkowa każdej dorastającej dziewczynki. Opowiada opartą na wspomnieniach autorki historię zubożałej r...

Przeżyć. Droga dziewczyny z Korei Północnej do wolności - Maryanne Vollers, Yeonmi Park

Książka nominowana w Plebiscycie Książka Roku 2015 lubimyczytać.pl w kategorii Literatura faktu. Yeonmi Park jeszcze do niedawna była wzorową córką północno – koreańskiego reżimu. Kochała przywódcę, nie zadawała niewygodnych pytań i nie rozmyślała na...

Księga Duchów - Allan Kardec

Pewnego wieczora, żona profesora Rivaila, Amelie Boudet wręczyła mu paczkę, którą chwilę wcześniej przyniósł listonosz. Znajdował się w niej list, w którym przeczytać można było następujące słowa: "Panie Allanie Kardecu, wyrażam moją wdzięczność, prz...

Kwiaty Idalki - Hans Christian Andersen

"— Moje śliczne kwiaty zupełnie powiędły! — zawołała Idalka zasmucona. — Wczoraj wieczorem jeszcze były takie ładne, a dziś zwiesiły główki, opuściły liście. Co to ma znaczyć? Dlaczego to, Fredziu? Ostatnie zapytanie zwróciła do studenta, który siedz...

Logowanie
Rejestracja