Wojna oznacza śmierć, a przynajmniej stałą jej groźbę. Podczas wojny można, a nawet należy zabijać. Tymczasem nieskończenie dobry Bóg nakazuje miłość bliźniego, także wroga, stanowczo zakazuje natomiast (w piątym przykazaniu) zabijania. Wydaje się, że prowadzenia wojny nie da się pogodzić z zaleceniem Chrystusa: „Abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem”. Kościół od samego początku musiał stawiać czoło trudnemu współistnieniu miłości i wojny. Czynił to z większym lub mniejszym powodzeniem i zawsze ścierały się w jego łonie sprzeczne poglądy: od integralnego pacyfizmu po wojowniczą żarliwość świętych wojen. Historia relacji Kościół-wojna jest więc historią interpretacji. Jest historią wielu stuleci trudnej drogi od całkowitego odrzucenia fizycznej przemocy przez pierwszych chrześcijan, poprzez ideę pokoju Bożego, ale także krucjat i wojny sprawiedliwej – aż po współczesną teologie pokoju. Georges Minois przedstawia kolejną z cyklu wielkich panoram historii człowieka. Dotychczas w Polsce ukazały się: Historia starości, t. I, Volumen, Marabut 1995, Kościół i nauka. Dzieje pewnego nieporozumienia, t. I i II, Volumen, Bellona 1995/96, Historia piekła, PIW 1997, oraz jego skrócona wersja, Volumen 1998. W 1999 roku ukaże się nakładem Volumenu Historia samobójstwa, a w roku 2000, także w Volumenie, wspaniała Historia przyszłości. dzieje przepowiedni. źródło opisu: http://owvolumen.pl/kosciol-i-wojna-od-czasow-biblii-do-ery-atomowej/ źródło okładki: http://owvolumen.pl/kosciol-i-wojna-od-czasow-biblii-do-ery-atomowej/