Julien Bryan, amerykański reporter, przyjechał do Warszawy w pierwszych dniach września 1939 roku, by obserwować początki działań wojennych. Wjechał do Polski przez granicę z Rumunią i szybko zetknął się z pierwszymi bombardowaniami. Uznał jednak, że to jakiś zabłąkany samolot, nie miał bowiem pojęcia, że ma do czynienia ze zmasowanym atakiem lotniczym, obejmującym całe terytorium kraju. Do Warszawy dotarł po kilku dniach jazdy pociągiem. Cały czas przeświadczony o tym, że działania wojenne przebiegać będą powoli i dotarcie do Wisły zabierze wojskom niemieckim jeszcze wiele dni. Zaskoczony blokadą miasta, zmuszony był pozostać w bombardowanej stolicy przez dwa tygodnie. W tym okresie zdecydował się wykonywać swoją pracę fotoreportera, niejednokrotnie narażając własne życie. Wzrastał w nim podziw dla odwagi polskiej ludności, bezlitośnie bombardowanej przez niemieckie lotnictwo. Od prezydenta miasta, Stefana Starzyńskiego, otrzymał do użytku samochód z kierowcą oraz specjalne zezwolenie na fotografowanie wszystkiego co działo się w atakowanej stolicy. Dzięki temu mógł swobodnie poruszać się po mieście. Robił ujęcia w Śródmieściu, na Woli, a przede wszystkim na Pradze. Z Warszawy udało mu się wydostać 21 września 1939, kiedy strony konfliktu ogłosiły kilkugodzinny rozejm i oblegający miasto Niemcy zezwolili na ewakuację obywateli krajów neutralnych. Rewelacją jest, że w czasie owego pobytu w Warszawie autor fotografii posługiwał się między innymi kolorowymi filmami Kodaka, które zabrał ze sobą, by przetestować to nowatorskie rozwiązanie. Zdjęcia wykonane przez Juliena Bryana to jedyne kolorowe fotografie, które pokazują oblężenie Warszawy we wrześniu 1939 z punktu widzenia obserwatora życzliwego oblężonym. Inne znane kolorowe fotografie ukazujące te wydarzenia, wykonali członkowie propagandowego oddziału armii niemieckiej, ale one pokazują zupełnie inną historię - zamiast gruzów i rozpaczy widoczna jest głównie chwała niemieckiego oręża. Album zawiera kolorowe i kolorowane fotografie z Warszawy z września 1939. Barwienie czarno-białych klisz odbyło się tuż po powrocie Bryana do Stanów Zjednoczonych jeszcze w 1939 i wykonywane było pod okiem fotografa, gdyż kolory oddane są zadziwiająco wiernie. W drugiej części albumu opowiedziane są późniejsze losy niektórych z bohaterów zdjęć, odszukanych przez fotografa w trakcie jego wizyty w Warszawie w 1958 roku. Zdjęcia wsparte są fragmentami tekstów autorstwa samego Juliena Bryana i stanowią komentarze do wydarzeń uwiecznionych na zdjęciach. Album jest dwujęzyczny - polsko-angielski. red. prowadzący Aleksandra Janiszewska źródło opisu: Wydawca: Ośrodek źródło okładki: http://www.kdc.pl/kolory-wojny_p10964450.html