Paul Scott (1920-1978), londyńczyk z urodzenia, służył w latach 1940-1946 jako żołnierz armii brytyjskiej i indyjskiej w Zjednoczonym Królestwie, w Indiach i na Malajach. Pierwsza z kilkunastu wydanych przez niego powieści, "Johnnie Sahib", ukazała się w roku 1952, po niej przyszły dalsze, niemal wszystkie osnute na tle wydarzeń w Indiach w czasie trwania i po zakończeniu drugiej wojny światowej, czyli u schyłku panowania brytyjskiego na subkontynencie. Autor podejmuje ten wątek indyjski tak często, gdyż - jak sam twierdzi - uważa opisywany przez siebie okres za szczególnie żywy i dramatyczny, a poza tym dostrzega w nim metaforę współczesnego świata. Do najsłynniejszych spośród jego powieści indyjskich należą "The Jewel in the Crown" ("Klejnot Korony", 1966), "The Day of the Scorpion" ("Dzień skorpiona", 1968), "The Towers of Silence" ("Wieże milczenia", 1971), "A Division of the Spoils" ("Podział łupów", 1975) oraz "Staying On" ("Ci, którzy pozostali", 1977). Pierwsze cztery z nich złożyły się na głośną tetralogię, zatytułowaną ex post "The Raj Quartet" ("Kwartet angloindyjski"); piąta stanowi rodzaj epilogu opowiadającego historię pary Brytyjczyków, którzy nie opuścili Indii po uzyskaniu przez nie niepodległości. "Klejnot Korony", pierwszy tom tetralogii, przedstawia wydarzenia, które doprowadziły do gwałtu dokonanego przez kilku Hindusów na młodej Angielce, oraz tragiczne następstwa tego gwałtu. Akcja powieściowa rozgrywa się na szerokim tle dramatycznych wypadków roku 1942, przełomowego na drodze Indii do niezawisłości.