"Klątwa przeszłości” to powieść przygodowa z wątkiem kryminalnym i elementami poezji. Główny bohater, „Krzysztof, dobrze zbudowany i bardzo przystojny brunet” prowadzi treningi sportów walki w stołecznym klubie sportowym, założycielem którego jest jego kolega ze studiów Dominik. Niestety relacje między mężczyznami psuje fakt, że Dominik należy do grupy przestępczej i w miarę jak wzrasta jego prestiż w mafii, staje się coraz bardziej arogancki wobec Krzyśka. W końcu dochodzi do tego, że oskarża go o kradzież, i mimo zapewnień Krzysztofa o niewinności domaga się zwrotu swojej własności. Przyparty do muru chłopak obmyśla plan zemsty, w której mają mu pomóc przyjaciele. W całe to zamieszanie włącza się tajemniczy poeta – morderca, od którego Krzysiek dostaje wierszowane listy z zaszyfrowanymi wiadomościami. Początkowo je ignoruje, ale gdy pojawiają się pierwsze ofiary śmiertelne, zaczyna go to coraz bardziej intrygować. Poniżej krótki fragment: Dotarli do domu, gdzie Krzysiek zajął się przyrządzaniem kolacji a Artur wreszcie mógł przeczytać korespondencję, której całkiem sporo się uzbierało. Po chwili wszedł do kuchni i wręczył przyjacielowi list. - Do ciebie – powiedział zaskoczony. - Jak to do mnie? To skąd się wzięło w twojej skrzynce? - Pokaż – odparł Krzysiek biorąc kopertę od kumpla i dokładnie ją oglądając. – No faktycznie do mnie. Hmm...Dziwne – skwitował po przeczytaniu – spójrz ładny wierszyk. Artur wziął od kolegi kartkę i zabrał talerz z kanapkami do pokoju. Krzysiek postawił czajnik z wodą na gazie i dołączył do kumpla. Z pełnymi ustami Artur czytał list, wzruszył ramionami i sięgnął po kolejną kanapkę. Z treści listu wynikało jedynie, że autorką mogła być kobieta. Dopiero, gdy się najadł mógł podzielić się wrażeniami z kumplem. Spytał, Krzyśka czy spotykał się ostatnio z jakąś dziewczyną. Przyjaciel zaprzeczył. Wciąż nie rozumieli, dlaczego list napisano po angielsku ani skąd wziął w skrzynce Artura. Na kopertę naklejono znaczek, ale brakowało stempla poczty. Jeszcze raz dokładnie obejrzeli kartkę. Nagle Krzysiek podsunął koledze list przed oczy wskazując dopisane drobnym maczkiem zdanie na odwrotnej stronie: "Mafia nie wybacza i nie zapomina” - Ja też nie! – Zdenerwował się Krzysiek. - What the hell is, this? – zażartował, chociaż wcale nie było mu do śmiechu. Był równie przerażony jak jego przyjaciel. - Co ma do ciebie mafia? - chyba powinienem o to spytać Dominika. - Jestem zbyt zmęczony, żeby bawić się teraz w detektywa. – odparł Krzysiek wychodząc wyłączyć gaz, bo czajnik przeraźliwym gwizdem przypominał o swoim istnieniu. – Chcesz herbaty? – spytał z kuchni. - Tak – odkrzyknął Artur – A może to chodzi o te podkreślone wyrazy? – spytał, gdy Krzysiek postawił napoje na stole i wreszcie usiadł. - Możliwe – odparł Krzysiek – okej sprawdźmy, chociaż jedno miejmy z głowy. Daj jakąś kartkę i coś do pisania. - Spójrz, co wyszło – powiedział Krzysiek pokazując koledze zapisaną kartkę – nic nie rozumiem. - Pokaż, a może to trzeba inaczej zapisać - Na przykład jak? - Nadal nic z tego nie rozumiem. To pewnie jakiś głupi żart. źródło opisu: Wydawnictwo Radwan, 2010 źródło okładki: http://www.radwan.pl