Książka, którą oddajemy do rąk Czytelników, przedstawia fakty i zdarzenia, jakie miały miejsce na Wołyniu w latach drugiej wojny światowej. Spisane przez uczestnika rozgrywających się tam wydarzeń wspomnienia są jeszcze jedną kartą w bogatej historii polskiej walki zbrojnej w tym okresie. Jak w każdej tego typu pracy w losy narodu wplecione są losy jednostkowe, mimowolne powroty pamięci do czasów spokojnej młodości rozjaśniają wspomnienia chwil ciężkich i wyjątkowo tragicznych. Szukanie w meandrach polityki wewnętrznej Drugiej Rzeczypospolitej przyczyn późniejszych zdarzeń na Wołyniu nie było zamiarem autora, choć i tego typu refleksje może budzić ta książka. Należy pamiętać, że problem narodowościowy należał do najtrudniejszych zagadnień wewnętrznych Drugiej Rzeczypospolitej i trzeba sobie zdawać sprawę, że niezależnie od zmieniających się koncepcji programowych głównych obozów politycznych i rozgrywających się wydarzeń na Kresach Wschodnich, szczególnie w Galicji Wschodniej - ziemiach dawnego zaboru austriackiego, oddzielonych polityczną granicą tzw. kordonu sokalskiego od Wołynia i Polesia, w ciągu całego dwudziestolecia międzywojennego nie było możliwe ani wytyczenie w Europie Wschodniej granic ściśle etnicznych, ani zadośćuczynienie maksymalistycznym dążeniom szczególnie aktywnych politycznie grup spośród niepolskich narodowości (jak np. działacze spod znaku UWO i OUN), widzących osiągnięcie swego celu w zmianie terytorialnego status quo. źródło opisu: ze wstępu źródło okładki: zdjęcie autorskie