Jidysz – nowsza i „naukowa” nazwa języka zwanego dawniej po prostu językiem żydowskim weszła dziś nie tylko do słownictwa akademickiego, lecz także do obiegu języka ogólnego. Język ten stanowił czynnik kulturotwórczy społeczności Żydów wschodnioeuropejskich, która zrodziła cywilizację jidysz. Jej przestrzenią był wirtualny Jidyszland, kraina języka jidysz, której realnym i istotnym terytorium była Polska w jej historycznych i obecnych granicach. Ewa Geller i Monika Polit (z Wprowadzenia) „Tom Jidyszland – polskie przestrzenie pod redakcją naukową Ewy Geller i Moniki Polit przynosi wszechstronny obraz nowych badań nad językiem jidysz, a także powiązanymi z nim różnymi aspektami kultury, literatury, teatru, czasopiśmiennictwa, które razem składają się na tradycję kulturową Żydów polskich. Autorami tekstów są głównie badacze średniej i młodszej generacji, związani ze środowiskami uniwersyteckimi Warszawy, Krakowa, Lublina i Wrocławia, a także z Polską Akademią Nauk i Żydowskim Instytutem Historycznym.” Z recenzji prof. Jerzego Malinowskiego „Praca zbiorowa Jidyszland – polskie przestrzenie stanowi niewątpliwie nowe słowo w nauce polskiej. Co więcej, odbija pewną nową w niej sytuację. Nigdy przedtem polscy badacze nie pochylali się nad tematem języka polskich Żydów w tak wnikliwy i wszechstronny sposób. Jest to także ważny sygnał – zarówno dla kraju, jak i zagranicy – radykalnej zmiany stosunku polskich badaczy do tematyki żydowskiej w ogóle. Tom pokazuje jak duży potencjał badawczy w dziedzinie studiów żydowskich istnieje obecnie na polskich uniwersytetach i w polskich instytutach badawczych.” Z recenzji prof. Feliksa Tycha źródło opisu: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2008 źródło okładki: www.wuw.pl