Powstające dziś teksty dla teatru znacznie przekraczają ramy obowiązującego paradygmatu dramatu i dramatyczności, kwestionując nawet kanoniczne rozumienie Arystotelesowskiej mimesis. Gruntowne przemiany, które nadal się dokonują, wiążą się ze zmianą relacji między teatralnym przedstawieniem, sceniczną reprezentacją świata a samym światem. Trafnie ujął to Francis Ponge pisząc: "Stawką nie jest przedstawienie świata, ale danie odpowiedzi na jego rzeczywistą obecność przez równą jej obecność słów, o tej samej intensywności; zarazem wieloznaczną i nie-znaczącą". Radykalnie zmienia się kwestia wiarygodności scenicznego świata, dotąd gwarantowana jego ikonicznymi wyglądami, naśladowaniem międzyludzkich interakcji w logicznie powiązanych całościach, z klarownie rysującym się początkiem, środkiem i końcem. Teraz podstawą wiarygodności staje się coraz częściej doświadczenie "tu i teraz"; doświadczenie słowa wprost wypowiadanego do nas z teatralnej sceny bez potrzeby stwarzania fikcji innego świata i postaci, z którymi możemy się identyfikować. Tym samym też coraz częściej zmieniamy się w teatrze z łakomych atrakcji widzów w uważnych słuchaczy. Brak tradycyjnie rozumianego widowiska nie oznacza wszakże automatycznie braku materiału do postrzegania, odczuwania i rozumienia. Po prostu dzisiejszy teatr, który nie chce już konkurować z innymi mediami w wiernym odtwarzaniu czy symulowaniu obrazów świata, powraca do swej prawdziwej istoty, czyli do jedynego w swoim rodzaju bezpośredniego kontaktu wykonawców i odbiorców oraz prawdziwego w swej materialności żywego ciała i oddechu, wypowiadanego "tu i teraz" słowa. Słowa, które na odmiennych zasadach powołuje do istnienia na scenie takie światy, które nie starają się reprezentować rzeczywistości, ale dać na nią odpowiedź, odpowiedź w słowie wieloznacznym i zarazem nie-znaczącym, otwierającym jedynie pewien potencjał możliwych znaczeń. Zebrane w antologii Językowe światy teksty to tylko wybrane przykłady tych przedstawionych inaczej teatralnych światów siedmiu współczesnych francuskich pisarzy. "Odpowiednie dać światu słowo" fragment ze wstępu do antologii. Małgorzata Sugiera . Michel Vinaver "Zajęcie poszukiwane", przekład Michał Bajer. Margueritte Duras "Savannah Bay", przekład Jolanta Sell . Noëlle Renaude "Madame Ka", przekład Tomasz Chomiszczak. Philippe Minyana "Suita 1,2,3", przekład Renata Niziołek i Ewa Bruzda. Mattei Visniec "Paparazzi", przekład Piotr Olkusz . David Lescot "Mężczyzna, który zbankrutował", przekład Piotr Olkusz. Hubert Colas "Dosyt", przekład Joanna Warsza. źródło opisu: http://akademicka.pl/index.php?detale=1&a=2&id=6574 źródło okładki: http://akademicka.pl/index.php?detale=1&a=2&id=6574