Szkolny kompas Jak mają się ze sobą dogadać trzy zupełnie inne światy?... ...Rodzice z nauczycielami, którym na kilkanaście lat powierzyli dziecko na wychowanie? Nauczyciele, którzy mają przed sobą zbuntowaną młodzież, rozżalonych rodziców i ciągle zmieniające się programy? Uczniowie, którzy codzienną wojnę muszą staczać z rówieśnikami, by nie zginąć w dżungli nijakości, z nauczycielami, dla których ich przedmiot zawsze jest najważniejszy, choćby to było wychowanie techniczne, i rodzicami, którzy po powrocie z wywiadówki wyrzucają: tyle zainwestowaliśmy w ciebie, a ty, niewdzięczniku, masz same tróje. Ta książka podpowiada, jak wyjść z tych konfliktów bez uszczerbku na zdrowiu. A poza tym pokazuje, jak powinien wyglądać system edukacji w Polsce, tak żeby przyszłe pokolenia naprawdę umiały poruszać się we współczesnym świecie. Diagnozy profesora Wróbla w tej sprawie są zaskakujące, ale i poparte wieloletnim doświadczeniem pracy w pierwszym społecznym liceum ogólnokształcącym w Polsce i kierowania nim od wielu lat. Po pierwsze, jako nauczyciele nie stawiajmy stopni, bo one nic nie znaczą. To raczej wróżenie z fusów kawy i ogólna informacja o uczniu w tylko jednym momencie jego dydaktycznego rozwoju. Po drugie – to już do rodziców – nie chodźcie na wywiadówki. To najbardziej niekorzystna okoliczność, by dowiedzieć się prawdy o waszym dziecku. A jakie rady dla uczniów niepotrafiących często odnaleźć się w szkolnej sytuacji? Małgorzata Wróbel, córka Jana, chętnie ich udzieli... Powie ktoś, że powtarza jedynie to, czego się dowiedziała od taty. Wcale tak nie jest. Spostrzeżenia autorki trzeciej części książki są całkiem odrębne od tego, co opisuje tata dyrektor. I tylko w kilku miejscach można odnaleźć punkty styczne (tak jest na przykład w palącej kwestii wszechobecnych komórek czy nałogu wagarowania). Małgorzata Wróbel patrzy na gimnazjum i liceum z perspektywy dojrzałej studentki, zatem jej recepty na życie wśród szkolnych korytarzy mogą okazać się bezcenne, np. dla tych uczniów i uczennic, którzy sądzą, że nauczyciel się na nich uwziął, albo nie potrafią uwolnić się od swoich rodziców. To książka do czytania dla każdego, kto stoi właśnie przed stresującym zadaniem wysłania swych dzieci go gimnazjum czy liceum i nie wie, jakie wybrać. To także książka dla tych, którzy mają już ten problem za sobą, ale z kolei chcieliby wiedzieć, jak to teraz jest w szkole, by lepiej zrozumieć problemy pokoleniowe współczesnej młodzieży. W końcu to książka dla uczniów, drogowskaz, jak zrozumieć świat dorosłych i pojąć trud belferskiego fachu. A tak w ogóle nasza najlepsza wskazówka: czytajmy tę lekturę wszyscy wspólnie, w jak największym gronie i otwórzmy dyskusję, do czego w każdym szkolnym temacie zachęcają nas autorzy tego poradnika. źródło opisu: Czerwone i Czarne, 2011 źródło okładki: http://www.czerwoneiczarne.pl/ksiazka,17,%22Jak%20...»