Psy zazwyczaj nie interesują się fizyką. Istnieją jednak wyjątki. Do takich właśnie wyjątków należy Emmy – pies profesora Chada Orzela, który nie tylko próbuje zrozumieć, czym są cząstki elementarne, ale także zastanawia się nad możliwością stosowania mechaniki kwantowej w życiu codziennym. O ileż łatwiej byłoby ścigać wiewiórki, gdyby Emmy – podobnie jak fotony – mogła znajdować się w wielu miejscach jednocześnie? Gdzie znajdują się te wszystkie wszechświaty równoległe, w których soczysty stek, zamiast spoczywać na talerzu, spada na podłogę wprost pod nos Emmy? W poprzedniej książce, „Jak nauczyć fizyki swojego psa”, profesor Chad Orzel starał się – nie bez powodzenia – wyjaśnić Emmy zawiłości zachowania najmniejszych cząstek. Teraz nadeszła pora, by zapoznać ją z ogólną i szczególną teorią względności. Dlaczego właściwie psy nie mogą poruszać się prędzej niż światło? I co takiego stanie się z kotem, który przez przypadek wpadnie do czarnej dziury? Być może Emmy jest mądrym psem, ale nie ma wątpliwości, że jej właściciel również ma nieprzeciętny talent do wyjaśniania trudnych zagadnień. Chad Orzel proponuje nam wszechstronne, pouczające i niezwykle przystępne ujęcie szczególnej i ogólnej teorii względności, które skrzy się humorem. Bez wątpienia jest to najzabawniejsze potraktowanie tej tematyki jakie miałem przyjemność przeczytać. Steve Nadis, współautor książki „Geometria teorii strun” źródło opisu: http://www.proszynski.pl/ źródło okładki: http://www.proszynski.pl/Jak_nauczyc_teorii_wzgled...»