Książka jest zbiorem pięciu mitograficznych studiów przypadków społecznego fenomenu mitotwórstwa. Studia te tworzą integralną całość, stanowiąc jednocześnie odrębne i samodzielne szkice mitograficzne poświęcone polskojęzycznym tekstom kultury. Łączy je podstawowe pytanie badawcze: w jaki sposób mit manifestuje się w zróżnicowanych gatunkach tekstów kultury? W odpowiedzi na to fundamentalne pytanie w ramach współczesnej refleksji mitograficznej, książka prezentuje pięć głównych, gatunkowych nośników mitu w polskojęzycznym uniwersum symbolicznym: powieść, miniaturę dramatyczną, poemat, kabaret literacki oraz serial telewizyjny. Mitografia rozumiana jako lektura jest więc strategią interpretacji tekstu kultury w kategoriach kulturowego wskaźnika zmiany społecznej, którą uwidacznia mit. Mit, czyli zwerbalizowane napięcie: gra z mitotwórczym potencjałem relacji społecznej pomiędzy tekstem kultury, jego odbiorcą i kontekstem tego odbioru. Cywilizacja europejska równolegle z postępem technicznym generowała utopie społeczne – porywające wizje społeczeństwa doskonałego, w którym istnienie człowieka i jego istoty stają się tym samym, a wolność jednostki ma być nieograniczona. Właśnie takie pola wolności bez granic rekonstruuje Autorka Gry w kulturę: gry w mit. Mitografia jako lektura w twórczości: Andrzeja Kijowskiego, Stanisława Wyspiańskiego, Stanisława Przybyszewskiego, w kabarecie „Loch Camelot” i serialu „Ranczo”. Anna Kapusta stawia pytanie badawcze: w jaki sposób mit uobecnia się w zróżnicowanych gatunkach tekstów kultury? Mitografia jest dla niej wskaźnikiem zmiany społecznej, którą uwidacznia mit, czyli zwerbalizowane napięcie: gra z emocjami, powstającymi w relacji: tekst kultury ---- odbiorca ---- kontekst. Przekonująco pisze o tym Autorka we Wstępie zatytułowanym Energia mitu – myśl i potencjał ujęzykowienia. Ten Wstęp dobrze uzasadnia całą konstrukcję i jest zapowiedzią narracji porządkującej, czyli kreowania znaczeń, bowiem proces mitotwórczy to społeczny akt werbalizacji polisemicznych znaczeń. Z Przedmowy Prof. dr hab. Marioli Flis Anna Kapusta urodzona dnia 29 grudnia 1982 roku w Krakowie. Autorka monografii naukowych: Mitologie twarzy. Cyprian Norwid i Stanisław Wyspiański – próba komparatystyki mitu (2007) i Od rytuału do mitu? Teatr Śmierci Tadeusza Kantora jako fakt antropologiczny (2011), twórczyni koncepcji merytorycznej i współredaktorka pracy zbiorowej: Kultura i rozpacz. Analizy ekspresji rozpaczy w tekstach kultury (2009). Opublikowała książki literackie: Biały ptak (2003), Kobiety mistrza (2006), Znaki życia (2008), Pisać rzęsą poemat (2009), Nie jestem poetką (2009), AnKa. Sennik byłej poetki (2010), Imbiry (2010) oraz Listy do skały (2011). źródło opisu: http://www.wuj.pl/page,produkt,prodid,1772,strona,...(?) źródło okładki: http://www.wuj.pl/page,produkt,prodid,1772,strona,...»