"Geopolityka – siła – wola" – analiza położenia międzynarodowego Rzeczpospolitej i polskiej polityki zagranicznej, jej współczesnych dylematów i historycznych korzeni. To książka o relacjach z Rosją i znaczeniu Ukrainy, o toczącej się w UE grze interesów i miejscu w niej Polski, o sojuszu z USA i kondycji polskiej armii, o naukach płynących z doświadczeń I/II RP i błędach popełnianych w III RP, o politologicznych dylematach i politycznych decyzjach. „Europa od roku 1709 – tzn. od zwycięstwa Rosjan nad połączonymi siłami szwedzko-zaporoskimi pod Połtawą, przyzwyczajona jest do tego, że między Rosją a Niemcami nie ma samodzielnego ośrodka woli politycznej, z którym należy się liczyć. II Rzeczpospolita wymuszała skutecznie zmianę tego przyzwyczajenia, ale trwała zbyt krótko, a 50 lat, jakie upłynęły pomiędzy jej upadkiem a odrodzeniem się niepodległości Polski w 1989 r., zdołało zatrzeć w pamięci zachodnioeuropejskiej klasy politycznej podmiotowość Warszawy, zaznaczaną wyraźnie w latach 1918-1939. W tej sytuacji 13 lat procesu akcesyjnego (1991-2004), kiedy to Rzeczpospolita występowała w roli petenta i państwa przyjmującego prawo, w którego ustanawianiu nie miała udziału, utrwaliło jedynie owo niekorzystne dla nas przyzwyczajenie. Tym większe i boleśniejsze było zaskoczenie naszych zachodnioeuropejskich partnerów, gdy po 2004 r. okazało się, że Polska potrafi samodzielnie podejmować decyzje wpływające na sytuację w regionie i na świecie oraz ma swoje interesy, których aktywnie broni nawet wbrew najpotężniejszym państwom europejskim.” (fragment książki) źródło opisu: Ośrodek Myśli Politycznej, 2010 źródło okładki: www.omp.org.pl