Monografia Zygmunta Wdowiszewskiego Genealogia Jagiellonów charakteryzuje się oryginalnością ustaleń i dużymi walorami naukowymi i poznawczymi, co podkreślił recenzent, znakomity znawca problematyki genealogii dynastycznej, Kazimierz Jasiński. Jak do tej pory bowiem nikt poza Z. Wdowiszewskim nie podjął się całościowego opracowania tej królewskiej gałęzi Giedyminowiczów aż do jej wygaśnięcia w XVI wieku. W dotychczasowych badaniach skupiano się przeważnie na pierwszych pokoleniach rodu żyjących w XIV i XV wieku. Z. Wdowiszewski rozpoczyna swe dzieło od przedstawienia rodowodu Jagiełły, a więc od biogramu domniemanego jego pradziada, księcia Pukuwera, a następnie dziada - Giedymina i ojca - Olgierda. Od tego momentu Autor Genealogii Jagiellonów uwzględnia również żeńskie przedstawicielki dynastii, co w dotychczasowych badaniach genealogicznych było traktowane zwykle marginalnie. Z. Wdowiszewski zastosował w swej pracy stosunkowo szeroki formularz zagadnień, bowiem przy hasłach osobowych oprócz faktów ściśle genealogicznych autor zamieścił także informacje o chrzcie, pogrzebie i miejscu pochowania, a także wiadomości o pomnikach grobowych, wizerunkach, dane dotyczące elekcji, koronacji, o odznaczeniach i godnościach świeckich i duchownych. Możemy tam zapoznać się z wiadomościami na temat prowadzonych pertraktacji w sprawie zawarcia małżeństw (także i tymi, które nie doszły do skutku), sprawami związanymi z wianem, posagiem i innymi uposażeniami wyznaczonymi wydawanym za mąż księżniczkom. Z całą pewnością do istotnych oryginalnych ustaleń Z. Wdowiszewskiego zaliczyć można przypuszczenie, iż pierwszą narzeczoną Jagiełły była księżniczka moskiewska Zofia, który to pogląd przyjął się powszechnie w literaturze historycznej, a także wyśledzenie nieznanych dotąd polskiej literaturze historycznej dwóch sióstr Jagiełły: Wilheidy Katarzyny - wydanej za mąż za Jana, księcia meklemburskiego, oraz Jadwigi, która została żoną Jana księcia oświęcimskiego. W przypadku tej ostatniej osoby Autor Genealogii Jagiellonów odstąpił od zasady stosowanej w innych przypadkach i nie opisał osoby małżonka Jadwigi Olgierdówny, bowiem jeszcze wtedy genealogia Piastów śląskich nie była opracowana. Z recenzji napisanej przez K. Jasińskiego możemy dowiedzieć się, iż był to Jan III, a nie Jan II, który zmarł 19 lutego 1376 roku. W Genealogii Jagiellonów mamy do czynienia z biogramami obejmującymi około 100 osób, wliczając w to żony i narzeczone Jagiellonów oraz mężów i narzeczonych Jagiellonek.