Pierwsza w polskiej literaturze naukowej pełna monografia dorobku naukowego tego słynnego, wpływowego oraz ważnego teoretyka retoryki. Książka otwiera serię wydawniczą „Studia z Retoryki i Teorii Dyskursu”. Ponieważ Perelman nawiązuje do klasycznej retoryki Arystotelesa, uznając się za jej spadkobiercę, a zarazem reformatora, postawiono pytanie, na czym polega jego „nowa retoryka”. Wymagało to przede wszystkim przywołania i krytycznego rozstrzygnięcia problemu filozoficznego: realizm czy idealizm wraz z ich poznawczymi i kulturowymi konsekwencjami. Zdaniem Autorki dopiero w tej perspektywie można dorzecznie i racjonalnie odpowiedzieć na postawione w monografii pytanie. Propozycja Perelmana jest nie tyle modyfikacją myśli Arystotelesa, ile trafną polemiką autora „nowej retoryki” z tradycją idealizmu, a szczególnie z jej nurtem racjonalistycznym. Jest to bez wątpienia cenny poznawczo wkład w debatę nad retoryką, jednakże – jak się w rozprawie wykazuje – koncepcja Perelmana nie jest wolna od wielu dylematów. Bez wątpienia doniosłym poznawczo dokonaniem jest klasyfikacja technik argumentacyjnych Perelmana, szczególnie przydatna w dziedzinie prawa. Osiągnięcie to jest rezultatem jego tytanicznej, rozległej i erudycyjnie bogatej pracy, jaką wykonał wraz ze swą współpracownicą Lucie Olbrechts-Tyteca. Zwłaszcza ten dział jego myśli można słusznie uznawać za ważny wkład Perelmana w teorię argumentacji, a także w praktykę retoryczną. Monografia zawiera indeksy osobowy i rzeczowy oraz bogaty wykaz komentarzy do myśli Perelmana. źródło opisu: http://wydawnictwo.academicon.pl/filozofia-i-retor...(?) źródło okładki: http://wydawnictwo.academicon.pl/wydania/