Obszerna biografia Zofii Kossak podzielona jest na następujące rozdziały: Ziemia wspomnień, Ziemia męczeńska, Ziemia nieznanych cudów, Piekło na ziemi, Obca ziemia, Ziemia obiecana. Podział ten sugeruje chronologiczną opowieść o życiu pisarki związanej z miejscami, które zasiedlała - a potem, na skutek różnych, często dramatycznych wydarzeń, zmuszona je była opuścić. Biografia przedstawia nieznane dotąd fakty i okoliczności, które udało się ustalić na skutek wieloletnich badań naukowych. Książka w założeniu nie jest jednak dziełem naukowym, choć wszystkie fakty i ich interpretacja, a także wszystkie zacytowane wypowiedzi są zgodne z rzeczywistością i udokumentowane. We wstępie czytamy: „Może właśnie teraz przyszedł czas na podjęcie próby powiedzenia całej prawdy o autorce Pożogi, bo czas – jej zdaniem stanowi surową i najpewniejszą próbę wartości. (…). Spróbujmy zatem lepiej poznać Zofię z Kossaków, której życie przypadło na czasy rewolucji bolszewickiej, dwóch wojen światowych i komunistycznego zniewolenia, a wszystkie te zdarzenia odbiły się głośnym echem w jej życiu. Szukając prawdy o życiu Zofii Kossak, spotkamy kobietę silną, bezkompromisową i utalentowaną; obdarzoną pogodą ducha i poczuciem humoru. Kobietę z uczuciem odnoszącą się do rodziny, dzieci i wnuków; dowcipnie opowiadającą o swoim roztargnieniu; z powagą – o sprawach dla niej najświętszych: o społecznej służbie, powinnościach pisarza, wierze, patriotyzmie. Poznamy kobietę, w ustach której przekonująco brzmiały zdania o tym, że cierpienie przemijające jest drobiazgiem w porównaniu z wielkością przeznaczeń człowieka, i o tym, że człowiek wszędzie może być pożyteczny i zadowolony, i że istotą życia jest ciągła przemiana, a trudności istnieją po to, by je przezwyciężać. (…) Zaprzyjaźniona z pisarką Anna Sadowska napisała po jej śmierci: Zofia Kossak była dla mnie jednym z nielicznych znanych mi chrześcijan, którego życie było w zgodzie absolutnej z wyznaniem. Jakaż to niezwykła rzadkość. W liście Marii Kossak – bratowej pisarki czytamy: Świat bez Zosi jest inny – zszarzał i posmutniał – wygląda, jak gdyby słońce zaszło. I wreszcie słowa Zofii Trzcińskiej-Kamińskiej, znanej rzeźbiarki: Zosia zostawiła wiele dzieł, ale najwybitniejszym było dzieło jej życia. Mamy okazję poznać odpowiedź na pytanie, kim była Zofia Kossak, czyje opinie są słuszne i jakie są jej ważne i najważniejsze dokonania. Z kolejnymi rozdziałami tej książki otwierają się kolejne fragmenty księgi życia – jednego z największych, o ile nie największego dokonania Zofii z Kossaków”. źródło opisu: http://www.jurgala-jureczka.pl/books/opis/4 źródło okładki: http://www.jurgala-jureczka.pl/books/opis/4