Cóż nowego można napisać o działaniach bojowych dywizji "Wiking" latem 1944 roku na ziemiach polskich. Mogłoby się wydawać, że ten rozdział historii został już przez historyków starannie opracowany. Jednak nic bardziej mylnego. Okazuje się, że niewykorzystanych dotąd archiwaliów jest tak wiele, że można stworzyć obszerną, wielotomową publikację. Książka "Dywizja Wiking w Polsce" to pierwsza część historii tej jednostki. Została w całości oparta na materiałach archiwalnych znajdujących się w National Archives and Records Administration w Alexandrii oraz Bundesarchiv-Militärarchiv we Freiburgu, które tylko w niewielkim stopniu były wykorzystane w dotychczasowych monografiach dywizji. Szkieletem narracji są dzienniki działań bojowych oddziałów i pododdziałów dywizji uzupełnione meldunkami sporządzanymi na gorąco w trakcie zmagań. Możemy znaleźć tu wiele interesujących, oryginalnych zapisów, będących wewnętrzną analizą wydarzeń. Zwłaszcza w kontekście niepowodzeń w walkach prowadzonych z dużo silniejszym przeciwnikiem. Książka charakteryzuje się wielką szczegółowością opisu walk, sięgającą poszczególnych kompanii czołgów. Publikacja zawiera wiele nowych informacji o rodzaju i ilości sprzętu pancernego używanego przez dywizję, jak również o jego dostawach. Autor ustalił np. numery fabryczne czołgów i dział szturmowych będących na wyposażeniu dywizji. Dotarł do dokumentów stwierdzających, że wiosną 1944 roku w dywizji znajdowała się Pantera z wieżą od czołgu Pz IV. Są tu także informacje o stratach i uzupełnieniach napływających do dywizji. Niewątpliwą zaletą książki są szczegółowe mapy walk, kilkadziesiąt mało znanych zdjęć i cały szereg załączników zawierających przeróżne zestawienia i oryginalne meldunki dywizji. Zwłaszcza graficzne struktury organizacyjne są bardzo pomocne przy tego typu pracach. Książka zawiera bogatą bibliografię. źródło opisu: Kagero, 2010 źródło okładki: www.kagero.pl