Ludzi od zawsze fascynowały zjawiska niewyjaśnione, wręcz magiczne. Od zarania dziejów człowiek poszukuje dowodu na istnienie życia po życiu, pojawianie się sił nadprzyrodzonych i materialnych świadectw bytowania duchów. Gdy tylko nauka w swej biegłości zaczęła dorównywać sile wiary – rozpoczęto badania spirytystyczne. Prawdziwy boom na seanse i zjawy, to wiek XIX i początki XX. W kręgu zainteresowanych zjawiskami nadprzyrodzonymi przewijają się: Juliusz Słowacki, Adam Mickiewicz, Antoni Malczewski, Tomasz Zan, Zygmunt Krasiński i inni. Powstaje szereg czasopism poświęconych magii, a ludzie chętnie zbierają się przy bardzo modnych wówczas wirujących stolikach. Media stają się najprawdziwszymi celebrytami – podróżują po całym świecie, nie omijając królewskich i carskich dworów, ich zawładnięcie wiedzą tajemną rozpala wyobraźnię wszystkich – od głów państw po zwykłych zjadaczy chleba. Zawiązują się przeróżne towarzystwa badaczy, a wśród najsławniejszych poszukiwaczy prawdy znajdą się Julian Ochorowicz, Piotr Lebiedziński, Stanisław Wotowski, czy nawet sam Albert Einstein! Organizowane są zjazdy, konferencje i debaty uczonych. Jeden z najbardziej znanych konwentów odbył sie w 1923 roku w Warszawie. Rok później Wotowski wydaje niewielkie dziełko pod tytułem Duchy i zjawy. Wykład popularny z dziedziny medjumizmu i badań psychicznych. Oparte jest ono na fragmentach odczytów Wotowskiego, jego przemyśleniach, a także bogatym materiale bibliograficznym i fotograficznym. Autor podaje tu przykłady zjawisk wywołanych przez najbardziej znamienite media, warunki do przeprowadzenia seansu oraz dowody przybywania duchów, ale także szalbierstw mediów. źródło opisu: Bonito.pl źródło okładki: bonito.pl