Wbrew potocznym, często wręcz zwulgaryzowanym opiniom wojna jest nie tylko fizycznym starciem dwóch uzbrojonych grup ludzi, ale przede wszystkim konfrontacją dwóch zbiorowych woli i intelektów (…) Z satysfakcją przyjąć trzeba fakt, iż problematyka doktryny, rozumianej jako intelektualny wysiłek ukierunkowany na wprzęgnięcie wojny w szeroko rozumiany wysiłek mający zapewnić przetrwanie i uzyskanie dogodnych warunków rozwojowych państwa, stała się przedmiotem wysiłku badawczego doktora Łukasza Przybyło. Autor, zbudował interesujący, oryginalny fundament metodologiczny swoich rozważań. W kluczowej warstwie obejmującej omówienie pięciu przypadków wypracowania oraz implementacji doktryny w różnych uwarunkowaniach politycznych, przez państwa o różnych ustrojach politycznych i modelach sił zbrojnych dostarcza nader bogatego materiału badawczego. Recenzowana praca ma przede wszystkim – i to jest zapewne jej największy walor – charakter analityczno-problemowy (…). Stanowi ona zerwanie z powszechnym w polskiej literaturze „kronikarsko-opisowym” podejściem do myśli wojskowej. prof. dr. hab. Krzysztof Kubiak (z recenzji wydawniczej) Studia przypadków obejmują: manewrowy okres I wojny światowej (1914) rewolucja doktrynalna na froncie zachodnim (1917–1918) kampania francuska (1940) wojna Jom Kippur (1973) pierwsza wojna w Zatoce Perskiej (1991). Mylące byłoby oczywiście przyjęcie samego momentu bitwy za chwilę, kiedy tworzy się doktryna. Dokonane badania wskazują, jakie państwa i w jakim okresie czasu zostały poddane analizie: Francja w latach 1870–1940 Niemcy w latach 1870–1940 Wielka Brytania w latach 1898–1918 Izrael w latach 1948–1973 Egipt w latach 1948–1973 Irak w latach 1980–1991 USA w latach 1973–1991. źródło opisu: http://tetraerica.home.pl/pl/p/Doktryny-Wojenne.-H...(?) źródło okładki: http://tetraerica.home.pl/pl/p/Doktryny-Wojenne.-H...»