Niniejsza książka jest dogłębną, wieloaspektową i historyczną analizą zawartości niemieckich mediów (głównie prasy), przeprowadzoną pod kątem wykrycia związków między treścią mediów a pozycją polityki w społeczeństwie. Głównym przedmiotem dociekań autora jest zjawisko tzw. Politikverdrossenheit (ang. Video-Malaise-Effect – Robinson, Lipset, Lichters i inni), czyli niechęci do czynnego bądź biernego uczestnictwa politycznego ze strony obywateli. […] Kepplinger wraz ze swoimi współpracownikami przebadał treść mediów, głównie prasy z lat 1951–1995, dokonując doboru próby reprezentatywnej na podstawie dzienników i czasopism o różnych opcjach politycznych. […] Powstała pewna wartość historyczno-dokumentacyjna, opis zawartości czołowych pism europejskich o charakterze opiniotwórczym. […] Ale ta wartość nie jest jedyną zaletą książki. Być może ważniejsza jest w niej warstwa teoretyczno-opisująca i teoretyczno-wyjaśniająca. Na podstawie zgromadzonego materiału empirycznego autor stworzył wiele definicji, schematów i propozycji rozumienia procesów wynikających ze współistnienia systemów politycznego i medialnego. Kepplinger ani na chwilę nie odchodzi od najważniejszego pytania, czyli co z tego ma i rozumie społeczeństwo. I tutaj wyłania się trzecia (obok empirycznej i diagnostycznej) wartość książki – prognostyczna: jaka może być perspektywicznie rola polityki w warunkach społeczeństwa informacyjnego (medialnego). Z recenzji dr. hab. Stanisława Michalczyka źródło opisu: http://www.poczytaj.pl/64519 źródło okładki: http://www.poczytaj.pl/64519