O teologii paschalnej Wacława Hryniewicza W 1982 roku ukazała się nakładem Towarzystwa Naukowego KUL książka Wacława Hryniewicza OMI Chrystus Nasza Pascha. Zarys chrześcijańskiej teologii paschalnej - tom 1. Jest to książka o ogromnym znaczeniu dla polskiej teologii - a sądzę, że miałaby również wielkie znaczenie dla teologii światowej, gdyby KUL zdołał ją wydać w tłumaczeniu na obce języki - czy raczej spowodował takie wydanie za granicą. Niestety nakład 2500 egzemplarzy nie zapewnia książce dostatecznego wpływu nawet w Polsce. Na czym polega jej niezwykłość? Chyba na tym, że cechuje ją głębokie osobiste zaangażowanie, osobista refleksja i wyznanie wiary - przy równoczesnym zachowaniu naukowego charakteru. Autor jest erudytą i naukowcem w wielkim stylu. Jest znawcą i biblistyki, i Ojców Kościoła, i całej historii myśli teologicznej po najnowsze teorie tak chrześcijaństwa wschodniego jak i zachodniego. Do wszystkich tych teorii i dociekań odnosi się z wielkim szacunkiem i zrozumieniem tego, co w każdej z nich jest jakimś nowym światłem, zobaczeniem pomijanego dawniej aspektu. Równocześnie dostrzega ograniczenia poszczególnych teorii teologicznych - a nieraz zawężenia niebezpieczne i utrudniające zobaczenie całego wymiaru Tajemnicy Paschy Chrystusa Pana. W różnych teologiach Wschodu i Zachodu chrześcijaństwa, w różnych duchowościach poszczególnych Kościołów chrześcijańskich autor widzi komplementarne, a nie przeciwstawne, spojrzenia na tę samą Tajemnicę wiary chrześcijańskiej. Jest on w takim ujmowaniu dziejów myśli chrześcijańskiej głęboko ekumeniczny. (Stanisława Grabska: "Znak" 1985 nr 368-369 s. 192-193 [cały tekst: s. 192-199]) źródło opisu: Opis autorski