Książka Jakuba Kornhausera Całkowita rewolucja. Status przedmiotów w poezji surrealizmu należy do tych prac, które czyta się z autentyczną przyjemnością. Jest to bowiem rozprawa dojrzała, przemyślana, dobrze skonstruowana i sprawnie napisana, bogata materiałowo, obfitująca w interesujące obserwacje i wnioski. Jej autor nie tylko doskonale zna opracowania dotyczące surrealizmu, ale też porusza się swobodnie zarówno po najnowszej teorii literatury, jak i po wielu obszarach współczesnej humanistyki, dowodząc zwłaszcza dobrej znajomości filozofii i antropologii, a szczególnie opracowań dotyczących materialności, rzeczy, przedmiotów i teorii obrazu. Co najważniejsze, ta erudycja mu nie ciąży i nie przeszkadza. Niniejsza monografia ma wiele niepodważalnych zalet. Jest rzetelna pod względem analitycznym, pomysłowa w zakresie interpretacyjnym, cechuje ją także teoretyczna inwencja. Autor wyraźnie dobrze czuje się w precyzyjnych analizach utworów poetyckich i ich specyficznego języka. Należy też wspomnieć o komparatystycznym charakterze tej książki. Jej główną problematyką jest rumuńska wersja surrealizmu, Jakub Kornhauser ujmuje ją jednak na szeroko zakreślonym tle porównawczym i pokazuje jako swoistą odpowiedź na teorie surrealistów francuskich (głównie André Bretona) i twórcze ich rozwinięcie. Analizy poezji Gellu Nauma są także wzbogacone częstymi odwołaniami do czeskiej, słowackiej czy serbskiej poezji surrealistycznej. Ujęcie porównawcze sprawia, że książka może być lekturą interesującą nie tylko dla specjalistycznego grona rumunistów, ale też dla badaczy surrealizmu i literatury nowoczesnej w ogólności. Z recenzji dr. hab. Andrzeja Zawadzkiego Celem, jaki przed sobą stawiam, jest wpisanie interdyscyplinarnie rozumianego pojęcia obiektu w estetykę surrealizmu i odnalezienie metody analizy jego językowej, tekstowej obecności. Następnie, na podstawie istotnych dla tej tematyki manifestów Andre Bretona, chciałbym zaproponować typologię specyficznego dla surrealizmu obrazowania poetyckiego, które, co poddaję pod rozwagę, w szczególny sposób powiązane jest z udziałem metaforyki opartej na przedmiotach. Mam również zamiar, by tak rzec, taksonomiczny: dzięki wypracowanemu instrumentarium badawczemu tworzę odrębną klasyfikację obiektów charakterystycznych dla poezji surrealizmu. W ostatnim rozdziale wykorzystuję ten swoisty teoretyczno-literacki model, któremu patronuje powołana przeze mnie uprzednio „postawa surrealistyczna", jako odpowiedź na potrzebę »nowej, krytycznej hermeneutyki«, o którą upominał się przed laty Peter Burger, do lektury esejów teoretycznych oraz, przede wszystkim, do analizy twórczości poetyckiej surrealistów rumuńskich. W tym świetle będę chciał ukazać wiersze bukareszteńskiego poety i teoretyka kierunku Gellu Nauma jako teksty z jednej strony emblematyczne dla całego dorobku programowego i stricte estetycznego europejskiego surrealizmu, z drugiej natomiast jako przypadek osobliwy, w którym problematyka przedmiotu wyłaniająca się z pism Bretona znajduje najpełniejszą kontynuację oraz szczególnie istotne uzupełnienie. Fragment Wprowadzenia Jakub Kornhauser - doktor literaturoznawstwa, tłumacz, krytyk literacki, poeta. Wykłada w Instytucie Filologii Romańskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, współpracuje z Wydziałem Polonistyki UJ. Członek redakcji „Literatury na Świecie", związany także z „Nową Dekadą Krakowską". Zajmuje się przede wszystkim teorią i historią ruchów awangardowych, poezją eksperymentalną, współczesną kulturą polską, francuską, rumuńską i środkowoeuropejską. Współredaktor czterech monografii, ostatnio opublikował tom Głuchy brudnopis. Antologia manifestów awangard Europy Środkowej (wraz z Kingą Siewior, Kraków 2014). Autor trzech tomów poetyckich, tłumaczony na kilka języków. źródło opisu: Matras źródło okładki: Matras