Cesarstwo bizantyńskie prawie zawsze było gotowe do walki i często musiało walczyć o przetrwanie. Przez większość jego dziejów temy - okręgi wojskowe zasiedlone przez żołnierzy i podległe wyższym dowódcom wojskowym – pełniły zarazem rolę jednostek administracyjnych. Mniej więcej dwie trzecie cesarzy dowodziło wojskiem przed lub po objęciu tronu. To uznanie przez armię, nie więzy dynastyczne czy akt intronizacji, czyniło człowieka monarchą. Armia zrzuciła z tronu ponad dwudziestu władców, a wielu innych próbowała zrzucić. Była duża i kosztowna, lecz ogólnie rzecz biorąc spełniała powierzone jej zadanie. Utrzymała niemal wszystkie ziemie cesarstwa w czwartym i piątym wieku, w szóstym podbiła tereny o powierzchni równej niemal połowie cesarstwa, obroniła połowę pierwotnego terytorium podczas wściekłych najazdów w następnych dwóch stuleciach, a do wieku jedenastego podwoiła wielkość imperium z VIII w. Mimo iż przegrała zaskakująco wiele bitew, zdołała przetrwać i zapewnić przetrwanie państwu.…… [ze wstępu] Spis treści: Przedmowa Przedmowa do wydania polskiego Spis tabel i map Wstęp Rozdział I DRUGIE MILENIUM ARMII RZYMSKIEJ Defensywna armia Dioklecjana Zawodowa armia Anastazjusza Temy Konstansa II Tagmy Konstantyna V Elastyczna armia Teofila Upadek armii Rozdział II LICZBY Notitia Dignitatum Zosimos Agatiasz Al-Dżarmi W poszukiwaniu sumy Rozdział III STRUKTURY Oddziały Dioklecjana Oddziały Maurycjusza Od legionu do temu Armia ofensywna Rozdział IV WYNAGRODZENIA Żołd za Teofila Żołd po Teofilu Od Teofila wstecz do Justyniana Od Justyniana wstecz do Dioklecjana Rozdział V ARMIA A SPOŁECZEŃSTWO Ludność Pieniądz i handel Ziemia a ziemia stratiocka Dostawy i magazyny Rozdział VI ARMIA A PAŃSTWO Wydatki na cele wojskowe i inne Odpieranie barbarzyńców Po katastrofie Odzyskiwanie dominacji Pokój – i zagrożenie Aneks Lista cesarzy wschodniorzymskich (bizantyńskich) 284-1118 Bibliografia Indeks źródło opisu: Wydawnictwo Templum, 2011 źródło okładki: http://wydawnictwo-templum.pl/